Süper füzeler

İran, 3 ayrı tip füze denemesini başarı ile tamamladı. Doğudaki büyük komşumuzu kutlamamız mı, Allah arttırsın! dememiz mi gerekir, kestiremiyoruz. Füzeler Feth, Zelzele, Tondar (gök gürlemesi) adlarını taşıyor. Hem karadan, hem denizden fırlatılabiliyor. Uçlarına atom bombacıkları takılacağı dedikodusu ayyûka çıktı. İran, Şihâb 1, Şihâb 2, Şihâb 3 füzelerinin denemelerini de başarı ile tamamladı (şihâb=Farsça: yıldız kayması). Şihâb 1 İran yakınlarını, Şihâb 2 uzakça komşularını vuruyor. Şihâb 3'ün menzili ise 1300 ilâ 2000 kilometre. Batıda İtalya'ya, doğuda Çin'e ulaşabiliyor, 1300 kilometreden İstanbul'u rahatça vuruyor, tabii isabet ettirebilirse (Saddam, füze yağdırdığı İsrail'de ancak 3 Yahudi'yi hafif yaralayabilmişti). İran'da 12 nükleer çalışma tesisi bulunduğunu, 2'sinde bomba hazırlandığını Batı dünyası tespit etmiş durumda, Times da yazdı. Tahran, bazen espri ile, bazen ciddiyetle İsrail'i hattâ Amerika'yı tehdid edip duruyor. Bu gibi davranışlar o ülke halkının hoşuna gider ama, Saddam'ın böbürlenmeleri ve hakaretleri Irak'ta Sümer, Bâbil, Abbâsî medeniyetlerinin tahribi ile sonuçlandı. Yıldırım Bâyezid, Timur'a "kudurmuş köpek" diye mektup gönderdiği için Ankara felâketine uğradık (1402), tarihin seyri değişti. Biz Türkler, İran'da oluşan Med, Pers, Part, Sâsânî, Selçuklu, Timurlu, Safevî Türkmen medeniyetlerinin tahribini görmekten nefret ederiz. Ama İsrail'in Amerika'ya baskısı yoğunlaşıyor. Araplar, 8 yıl savaştıkları İran'dan hiç hoşlanmıyorlar. Avrupa, Amerika'nın yanındadır. Rusya gevşedi. Çin, İran'ı savunmak için ordu falan gönderecek değildir. Artık İran'ı Kuzey Kore'den daha tehlikeli gören Amerika'nın tek açığı kaldı: Türkiye desteğini elde etmek istiyor. Türkiye olmadığı takdirde Washington'ın bu coğrafya için alternatifi Büyük Kürdistan ve Büyük Ermenistan'dır.