Suriye ile ilişkiler

Suriye Cumhurbaşkanı Beşşar Esad'ın resmî ziyareti, çarpıcı bir gelişmedir. Gerçi Cumhurbaşkanımız Ahmet Necdet Sezer'in Baba Esad'ın cenaze törenine iştirakinin karşılığıdır. Ama boyutların daha büyük olduğu ortadadır. Suriye, Baas ideolojisinin devlet rejimi olduğu bir ülkedir. Hafız Esad zamanında ilişkilerimizin en berbat geçtiği Arap devleti idi. Fransızlar'ca Osmanlı Türk düşmanlığı öğretisiyle kurulmasının bütün olumsuzluklarını yaşadı. GAP'a karşı PKK'yı destekledi. Sularımızda hak iddia etti. Hataylı resmî haritalar, Toroslar'a ve Fırat'a kadar uzanan lâflar eden yazılar yayınladı. Demirel ve Özal gibi en büyük devlet adamlarımızın samimi ve bana göre lüzumsuz, temaslarına ters davranışlarla karşılık verdi. Ancak bu politika bugün değişti. Şartlara hemen adapte olamayan politika başarısız kalır. Onun için geçmişten düşmanlık yerine, dostluk çıkarmak daha akıllıcadır. Bu husus, iki tarafın içtenliği ile mümkündür. Ankara, kindar değildir. Genç Beşşar Esad da değiştiklerini söylüyor. Bu minval üzere müzakere edelim. Ama ihtiyatı elden bırakmayalım. Suriye bugün, Birleşik Amerika'nın çok açık tehdidi altındadır. Pax Americana'nın şartlarını kabûl etmediği takdirde Washington'ın nasıl davranacağını görmemek için, kör olmak gerekir. Amerika, bizim müttefikimizdir. Suriye, müttefikimiz değildir. Dostumuz mudur, onu da bilmiyoruz, görmemiz lâzım. Suriye'ye kardeşlik sergileyerek Amerika'yı karşımıza alamayız. ABD, bir Suriye başkanının Türkiye'yi ilk defa ziyaretini adım adım izliyor. Suriye, bağımsızlığı ve sınırları tehdid altında iken, yumuşak davranacak, türlü çeşitli vaadlerde bulunacaktır. İsrail'le anlaşmasına gelince, evveliyetle Golan Tepelerinin iadesini isteyecektir ki, İsrail'in buna yanaşması ihtimali hiç yoktur. Yukarıdaki paragrafta yer alan gerçekler dışında bir Suriye politikası, bize zarar verir.