Terörle savaş ne durumda?

Her iki cihan savaşından ders alan batı dünyasında insan hayatı, daha eski zamanlara nazaran, büyük değer kazandı. Buna rağmen harpler oldu. Terör sektörü ise, teknik gelişmelerden de çok faydalanarak, semirdikçe semirdi. Orta Avrupa'nın sınırındaki bir ülkede Sırplar'ın, aynı dili konuşup aynı topraklarda yaşadıkları, fakat Müslüman olan, üstelik kültür bakımından Türk saydıkları Boşnaklar'a uyguladıkları soykırımı, Hitler'in ve Stalin'inkiler derecesinde alçakça idi. Bosna'ya gelen Avrupalı askerler, görevlerini yapmadılar. Silahlı korkaklar sürüsü gibi davrananlar vardı. Parmaklarının ucu kanayacak diye ödleri koptu. Sırplar'ı durdurmak bir yana, cesaretlendirdiler. Böylesi bir karakter zaafı ile terör mücadelesi yapılamaz. İnsan hakları savunulamaz. Bilakis terör azar. İnsan hakları ve bu hakların başında gelen insan hayatı ayaklar altında kalır. Nitekim bugün böyledir. 11 Eylül İkiz Kuleler eylemi, birleşik Amerika'yı terörle cihan çapında savaşa mecbur kıldı. Ancak bu savaş, 21. asır dünya petrolüne egemen olmak hedefini de içerdiği için Amerika'nın tutumu, çok münakaşa edildi. Amerika'nın, bu çok hedefli cihanşümul savaştan vazgeçmesi ihtimali hiç yoktur. Müttefik bulmakta da zorlanmaz. Ancak, daha müreffeh bir toplum yarışmasında birleşik Amerika'nın büyük rakibi, Avrupa, hâlâ bana dokunmayan yılan bin yaşasın zihniyetini bırakamadı. Terörden korktuğunu belli etti. Bu davranış, milletlerarası terörü azdıracaktır. Kültür bakımından Avrupa'nın okyanus ötesi devamı olan, üstelik Avrupa medeniyetini ve sistemini yok edilmekten kurtaran Amerika, tecrübesizliğine rağmen, hedefini tayine çalışıyor. Avrupa, eninde sonunda terörle savaşta aynı paralele gelecektir. O zamana kadar, fazla kan akmasın, çok canlar yanmasın diyoruz.