Tezkere ve sonrası

Türkiye Büyük Millet Meclisi, Irak'a asker göndermek için hükümete 1 yıl müddetle izin ve yetki verdi. Başbakan Tayyip Erdoğan'ın bir an önce Amerika ile anlaşıp askerimizi sevk etmesi, Türkiye'nin yüksek menfaatleri icabıdır. Gecikilmiştir. Daha fazla gecikmek mahzurludur. İsrail, Şam'ın banliyösünü bombardıman etmekle, Suriye operasyonunu başlattı. Askerlik bakımından mükemmel şekilde Suriye'nin tepkisini ölçtü ve olumlu sonuç aldı. Arkası gelecektir. Suriye, karşı koymaksızın Amerika'nın şartlarını kabul edebilir. Bu ihtimal, Suriye ile savaş şıkkını ortadan kaldırır. Türkiye, ABD politikası paralelinde, şahsiyetli, anlamlı ve akıllı bir politika izlemek durumundadır. Libya'nın Arap'lığını inkâr ettiği, Arap âleminin önemli devleti Mısır'ın seyirci kaldığı, Arap Birliği ve İslâm Konferansı'nın etkisinin sıfırlandığı bir sürecin içindeyiz. Amerika'nın İran'ı da zorlaması halinde, boyutlar büyüyecek, genişleyecektir. Türkiye de bu yeni tabloya uygun şekilde hareket etmelidir. Zaten Irak'a ayak basmakla daha açılımlı bir politikaya gireceğiz. Ekonomik göstergelerimiz iyidir. Amerika'nın stratejik müttefiki sıfatımız kesinleştiği için, Avrupa nezdinde saygınlığımız artacaktır. Bir iki pürüz çözümlendiği, âdetimiz haline gelen herhangi bir sakarlık yapılmadığı takdirde, Avrupa Birliği ile müzakereye başlayabileceğiz. Türkiye, her bakımdan tam güvenliğe ve güvene kavuşacaktır. Aksi düşünülmeyecek böyle bir politikanın ilk adımı, Irak'a kuvvetle ayak basmaktır. Yarım yamalak değil... Mümkün olabilen en kalabalık kontenjanla... Zaten ordumuzun eksik iş yapmayacağından eminiz. Irak'ın yeniden inşası için Türkiye'nin ağırlığı ortaya çıkmalı, vurgulanmalıdır. Araplar'ın ve Kürtler'in Türk'ten şüphelenmeleri için bir sebep yoktur. Bize doğru bir adım atsınlar, biz iki adım yaklaşırız. Bu gerçeği kavrayabildikleri nisbette Irak'ta anarşi son bulacak, barış ve huzur gelecektir.