Türkiye'nin huzurunu bombardımana tutmak

Bu sayfamızda İstanbul ve Ankara'da patlayan bombaların ayrıntılarını okuyorsunuz. Türkiye kısa zamanda gelişti, serpildi, büyüdü, saygınlaştı, başarıdan başarıya koşuyor. Bunlar refah, huzur ve istikrara götüren hareketler... Gene büyük devletlerin arasına giriyoruz, müreffeh ülkeler çizgisine sert adımlarla yürüyoruz diye, birileri endişelendi. Kimler mi? Vallahi ben sayayım beş, siz ilâve buyurun on, akla gelen ve gelmeyen pek çok teşekkül olabilir. İlk bakışta küçük örgütlerin işi gibi görünüyor. Bunlar, geçim kaynakları kesilmesin diye, bu kabil eylemlerle adlarını hatırlatmaya mecburdurlar. Daha büyüklerden para, silâh, gerekli malzeme ve direktif alırlar. Onların ardında ise, anlı şanlı cihanşümûl kuruluşlar, bunların sahibi cismi ismi belli devletler bulunabilir. Başkan Bush'un Türkiye'yi resmen ziyareti, NATO'nun tarihindeki en görkemli süper zirveyi İstanbul'da yapması, bunlardan birinin veya bir kaçının hoşuna gitmedi. Hoşlanmıyanların içinden tercihimizi yapabiliriz. Ancak kesin kanıtlara bağlamak mümkün olmuyor. Bununla beraber kervan yürüyecektir. Türkiye artık hürriyetler diyarı olmanın eşiğindedir. En marjinal örgütlere, partilere bile izin verilebilecektir (bundan telâşlananlar da çok). Yüzde 10 barajı bile kendilerine kolaylık sağlamak için indireceğiz. Ancak 5'e bile indirsek oy kabiliyetleri sıfıra epey yakındır. Sadece acayip, çoğu akılsızca, haylisi alçakça şeyler yazıp söylüyorlar. Ama silâhlı eylemlerle, bomba atarak, terör hareketleriyle Türkiye'yi sindirmek ve ondan bir şey elde etmek imkânsızdır. Anlaşılan gene kaşınıyorlar. Zorbalığa baş vurmadan hangi saçmayı söylerse söylesinler, kendi bilecekleri şeydir. Ancak can yakmaya kalkışırlarsa, canları yanar. Düşününüz. Koskoca Türk Devleti bu... Üç beş çapulcuyu da, arkalarındaki kodamanları da yola getirir, hadlerini bildirir.