Türkiye'ye Bakış

İngiltere Başbakanı Tony Blair, Türkiye'nin Avrupa Birliği'ne girmesiyle Avrupa'nın: 1) ABD'nin stratejik müttefiki, 2) İlk Müslüman AB üyesi bir devleti kazanacağını söyledi. Almanya şansölyesi (federal başbakanı) Schröder aynı gün sözümüzü tutacağız, Türkiye'ye müzakere tarihi vereceğiz dedi. İtalya Başbakanı zaten başbakanımızın şahsî dostudur. Sayın Fransa Cumhurbaşkanı'ndan da bu çeşit tatlı bir söz bekliyoruz. Latîfe bir yana, İngiltere Başbakanı'nın Türkiye'yi Avrupa menfaatleri açısından nasıl değerlendirdiği ilgimizi çekti. İngiltere, bir çok Orta Doğu ülkesini yönetmekte bizim halefimizdir (Mısır, Sudan, Irak, Kuveyt, Katar, İsrail, Filistin, Ürdün, Kıbrıs, hattâ Suriye, Lübnan). 1940'a kadar dünyanın 1. devleti, günümüzün ABD'si idi. Denizlerde egemenliğe ve British Intelligence Service (BIS)'in eylemci istihbaratına dayanan cihanşümûl emperyalist İngiliz diplomasisi, korkutucu bir kuvvetti. 1880'lerde Osmanlı Türkiye'sine açık cephe almaya başladı. ABD'nin stratejik müttefiki sıfatımızın, Avrupa'daki etkinliğimizi ve saygınlığımızı kuvvetlendireceğini, bu sütunda çok yazdık. Müslüman sıfatımıza ise, Avrupa ve ABD, Türkiye'nin değerlendirmesinin ilerisinde önem veriyor. 60 Müslüman ülkeye İslâm ile demokrasi nasıl bağdaşır, Türkiye'yi örnek alın diyebilmeyi istiyor. Ancak İslâm'ı Türkiye'deki gibi uygulayın diyebileceklerini düşünmüyorum. Zira her Müslüman devlet, kendi geleneğine göre davranır. Türkiye'yi örnek almak istemez. Bizim, hiç birini örnek kabûl etmiyeceğimiz gibi. Avrupa, Türkiye'nin katılması ile, askeri bakımdan güçlenecektir. Türkiye üzerinden Asya'nın derinliklerine kadar dostça ve kolayca ulaşabilecektir. Demokrasi yaygınlaştıkça, terör azalacaktır. Avrupalılar, bunları da hesaplıyorlar. Bizim AB'nin şifa bulmaz muârızı statükocularımız ise ümitlerini, Kıbrıs konusunda hır çıkmasına bağladılar.