Ulus devlet

Ulus devlet tabir edilen millî devletlerin milliyetçi rejimlerinin zayıfladığı konuşuluyor. Küreselleşme denen çağdaş dönemin, ortak uygulamalara doğru kayması ile, devletlerde milliyetçi anlayışı zayıflattığı belirtiliyor. Bilhassa Avrupa Birliği (AB) devletlerinin millî haklarından, hukuklarından, davranışlarından ortak bir sistem lehine uzaklaştıkları, hattâ feragatleri vurgulanıyor. Bunlar doğrudur, gerçektir. Şu şekilde ifade etmek daha belirticidir: AB devletleri, menfaatlerini artırmak,geliştirmek, güvenceye almak ve daha iyi, rahat, yüksek, kaliteli bir hayat standardına ulaşmak uğruna, geleneksel olduğuna inanılan benimsenmiş devlet haklarının bir kısmından vazgeçiyorlar. Bağımsızlıklarına, istiklâllerine halel geliyor mu? Hayır! Ne Almanya, ne Fransa, ne İngiltere, üye olmadan öncesine nisbetle daha az bağımsız, daha az müstakil, daha az istiklâl sahibi değillerdir. Pekiyi, milliyetçiliklerinden vazgeçtiler mi? Hayır! Sakın kimse sanmasın, kanmasın, aldanmasın! Bir Alman'ın, bir Fransız'ın, hele bir İngiliz'in milliyet ve devlet fikrinden kopması mümkün değildir. İngiliz hakkında hele dedim. Şunun için: İngilizler; Almanlar ve Fransızlar (ve biz Türkler) gibi milliyetçilikleri ile yeri göğü inletmemişlerdir. Telaffuz bile etmezler. Ama en milliyetçi devlet ve kültür politikasını onlar izlemişlerdir. Hâlâ öyledir. Milliyetçi rejimlerin üzerine yürüyüp yıkmak isteyen kozmopolit ABD bile, Amerikan milliyetçisidir. Bütün imparatorluklar gibi kozmopolit olan yapısı bu gerçeği örtmüyor. İngilizce bilmeyen, ABD tarihini, millî kahramanlarını, san'at ve kültür şahsiyetlerini ezberleyip sevmeyen hiç kimse, Birleşik Amerika vatandaşı olamaz. Müşterek bir hukuk sistemine, gerçek demokrasi rejimine girmek, millî devlet bünyesini ortadan kaldırmaz. Ama millî kültürünüzü sağlam temellere oturtamamışsanız, başka bahistir. Bu takdirde korku, çekingenlik, içe kapanmak, nefret duyguları oluşur, genelleşir. Bu duygularla, taş çatlasa muâsır medeniyet seviyesine ulaşmak mümkün olmaz.