Uranyum takası

1200 kilo İran uranyumu, İstanbul'a geliyor. Karşılığında İran, 120 kilo zenginleştirilmiş nükleer yakıt alacak. Böylece atom bombasından vazgeçip nükleer enerji ile yetineceğini göstermiş olacakmış. İran'ın atom bombasından vazgeçeceğini sanmak, epey safdillik olur. Ancak çok sıkıştı. Bir gece ansızın havadan taarruza uğramak sürprizi ile uyanmak tehlikesinin artık olgunlaştığını teşhis eder etmez, Türkiye-Brezilya arabuluculuğunu kabullendi. Bomba işini, kısa müddet için erteledi. Bu suretle, Türkiye-Brezilya arabuluculuğundan sonuç alınmayacağını söyleyen ABD Dışişleri Bakanı Hillary Clinton'ın -şimdilik diyelim- tahmini doğru çıkmadı. Brezilya başkanı Lula da Silva, 2011 BM genel sekreterliğine hazırlanıyor. Başbakan Tayyip Erdoğan gibi o da sonuç alabilmek için Tahran'a kadar zahmet etti. Türkiye ve Brezilya, BM Güvenlik Konseyi'nin -veto hakkı bulunmayan- üyeleridir. Veto hakkına sahip ABD, İngiltere, Fransa; İran'a yaptırımlar (müeyyideler) için kararlıdır. Rusya da katılmış görünümündeydi. Çin'in zorluk çıkarmasının aşılabileceği söyleniyordu. Tahran'da başta Türkiye, sonra Brezilya ile İran dışişleri bakanlarının 18 saat sürekli çalışmaları başarılı oldu. Ancak Amerika ve müttefikleri bu İran-Türkiye-Brezilya anlaşmasını henüz onaylamadılar. Kaldı ki Washington'ın yankısının olumsuz çıkacağı bellidir. Tahran'ın da Türkiye ve Brezilya'yı karşısına almaktan çekinerek zorlukla ikna edildiği unutulmamalıdır. Barış kurtarıldı, İran sorunu çözüldü mü? Hayır! İran, devlet politikasını değiştirmez. Tabiatıyla Amerika da değiştirmez. Enerjide egemenlik konusudur. Sonunda sözünü geçirecek taraf da bellidir. Bizim, 1200 kilo ağırlaştırılmış uranyumu iyice muhafaza etmemiz gerekiyor. Uranyum takası, Türkiye'de yapılacaktır.