Bir ateistin hidayeti... Ben aşık oldum - 20
Bir akşam küçük oturaklı bir çay bahçesinde buluştuk… Orhan, hayatı boyunca ilk defa karşılaştığı bir şeyin şaşkınlığındaydı… Yüzü kireç gibiydi…
ÖMER ÇETİN ENGİN / İLAHİYATÇI - Bir akşam küçük oturaklı bir çay bahçesinde buluştuk… Orhan, hayatı boyunca ilk defa karşılaştığı bir şeyin şaşkınlığındaydı… Yüzü kireç gibiydi…
Çetin ben âşık oldum…
Öyle mi?.. Ama niye üzüntülüsün?..
Bir türlü istediğim sıcaklığı bulamıyorum…
Nasıl yani?..
Biliyorsun, gururuma düşkün bir insanım…
Evet, biliyorum…
İlk zamanlar ben de mesafeliydim… Seviyeli olsun istiyordum… Ama sonra başkalarının ona ilgisini gördüğümde delirecek gibi oldum…
Anlıyorum…
Ağlamaya başladı… Ama nasıl bir ağlama… İnanamazsınız… Ağlayan insanın yüz mimiklerinde bir değişim olur, onda böyle bir şey olmadı… Sadece gözyaşları süzülüyordu yanaklarına… Belli ki çok dolmuştu… Acıdım…
Anlat kardeşim… Biz bunun için dostuz… Nedir seni bu kadar yakan?.. Seni sevmediğini mi düşünüyorsun yoksa?..
Hayır… Ne evet ne hayır diyor… Dedim ya gurur yapıyordum ama başkasının ilgisini gördüğümde yanına gittim bir gün… Açıkça söyledim hislerimi… Evlilik niyetiyle kendisiyle ilgilendiğimi… Daha önce hiç kimseyle gönül ilişkim olmadığını, kimseyi de sevmediğimi söyledim…
Sonra?..
Önceleri o da bana yakın gibi davrandı… Umutlandım… Beni gördüğünde tebessüm ediyordu… Ama yılışık bir yapısı yok… Olsa zaten sevmezdim…
Ne zaman oldu bu?..
İki hafta önce başladı… Ömrümde böyle bir şey yaşamadım ben…
Hayret… Konularımızın kilitlenmesi de iki hafta önceydi…
(devam edecek)
'da Takip Edin!
