Bir Ateistin Hidayeti... Ben namaza başladım - 23
Yıkanırken o anda kendimi sıfır noktasında hissettim...
ÖMER ÇETİN ENGİN / İLAHİYATÇI - Ben artık sıfırım dedim... Elimden hiçbir şey gelmez...
- Sonra
- SIĞINILACAK BİR YER ARADIM... DAYANACAK BİR GÜÇ... AĞLAMAYA BAŞLAMIŞIM... VE ALLAHA DUA ETMEYE BAŞLADIM... ONU BANA VERMESİ İÇİN... GÖZYAŞLARIM SUYA KARIŞTI...
Zangır zangır titriyordum... Farkında değildi ben de gözyaşlarımı içime akıtıyordum... Çok duygulandım...
Allahım ne büyüksün...
Bir aşkı sebep yaparak bir kulunu kendine çektin...
Ya İlahi... Senden başka ilah yoktur... Sen birsin...
Ey merhametli Allahım... Affet... Affet...
Bizi bize bırakma...
Sevgilin, Peygamberin Muhammed aleyhisselam hürmetine bizi iki dünyada da iyi kullarınla birlikte bulundur...
Orhan bir sevgili kaybetmiş ama hakiki sevgiliyi bulmuştu...
Evet ret cevabı almıştı sevgilisinden...
Ama Rabbimiz ona hidayet vermişti...
Bir hafta sonra telefon açtı bana... Gülen bir ses tonuyla, - Çetin ben namaza başladım...
Size o anki duygularımı nasıl anlatayım… Galiba anlatmaya da gerek yok… Şu an hissediyorsunuzdur…
On beş gün sonra bir telefon daha: - Kur’anı kerim öğreniyorum diyordu...
Tam İlmihal Seadet-i Ebediyye ve Müjdeci Mektuplar kitaplarını verdim... Mektubatı defalarca okudu...
Ramazan ayına gelmiştik... Sahura kadar Mektubat’tan doyumsuz sohbetler yaptık...
Mektubat’ı onunla konuşmaktan zevk aldığım kadar çok az kimseden aldım... Kaliteli düşünce yapısıyla çabuk ilerliyordu...
Birkaç yıl sonra evlendi... Çoluk çocuğa karıştı Orhan...
Ben ise yıllar içinde, bu emsalsiz hatırayı sizinle paylaşmak üzere ruhumda saklayarak; kendi ufuklarıma, yeni Orhan’lara yelken açtım...
-BİTTİ-
'da Takip Edin!
