Bir ateistin hidayeti... Buna akıl yetişemez - 21
Evet gerçekten yaşamamıştı...
ÖMER ÇETİN ENGİN / İLAHİYATÇI - Aklın dehlizlerinde yürümeye bayılan Orhan, ilk defa aklın dışında, aklının yetemeyeceği bir duygusal sarsılışla karşı karşıyaydı...
Akılla çözdüğümüz onca şeyin ötesinde başaramadığımız ‘hidayete adım’ aklın dışında bir gelişmeyle mi akıp geliyordu yoksa...
Kendisine bunu söyleyemezdim elbette ki... Ama Rabb’imin hikmetinden sual olunmaz ki...
On beş gün boyunca artık bütün buluşmalarımızda konu Orhan’ın bu aşkıydı... Elem çekiyordu... Teselli etmeye çalışıyordum ama nereye kadar... Kız bir gün umut verse ertesi gün ters davranıyormuş... Ondan dinlediklerimden süzebildiğim kadarıyla, Orhan’ın sevdiği bu kız da kendi hislerinden emin değildi...
Bir akşam bu denli elem çekmesine dayanamadım artık...
- Bu gelgitler seni çok sarstı kardeşim... Aşk böyle bir şey... İnsanın yüreğine bir şey oturur... Eli ayağı tutmaz gibi olur...
Gözlerini açtığında hemen aklına onun yüzü gelir... Bütün dünyan o olmuştur artık... Yemez içmez hâle gelirsin...
Karşılıksız seversin... Ama bil ki elemsiz olmaz Orhan... Sabır gerekiyor... Belli ki çok sevmişsin...
- Çok, dedi ve yine gözyaşlarını tutamadı...
- Çok güzel, çok güzel bir kız, diyebildi sadece...
Çaresizdim... Yanı başımda bir insan böylesi bir derde tutulmuşken daha bir şefkat ettim ona...
Efendimiz (aleyhisselâm) iffetli âşıklara müjde vermişler ya: “Aşkını gizleyip, iffetini muhafaza ederek ölen şehiddir” diye...
Ne güzel bir din... Âşık olanlara şefkate bakınız...
(devam edecek)
'da Takip Edin!
