Bir Ateistin Hidayeti - Gözümüz ensemizde olsaydı - 8

ÖMER ÇETİN ENGİN / İLAHİYATÇI - Yani her şey tesadüf ve o yüzden Allah yok sana göre öyle mi?..
- Evet öyle düşünüyorum...

- Her şey tesadüfen var oldu diyorsun…

- Evet…

- Niye gözümüz en uygun yerde, niye mesela kafamızın arkasına tesadüf etmedi? Ağzımız ensemizde olsaydı ne yapacaktık? Kalbimiz niye ayağımızın altında atmaz? Parmaklarımız boğumlu olmasa neyi tutabilecektik? Nasıl oluyor da insandaki organlar en uygun yerlerde? 

Suskunlaştı. 

Sonra da ekledim, - Bütün bu uzay, kâinat,  insanlar, hayvanlar, bitkiler ne kadar mükemmel yaratılışta. Soluduğumuz havadaki oksijen yüzde 21 oranında der bilim adamları. Hiç artmıyor veya eksilmiyor. Artsa veya eksilse hiçbir canlı nefes alamazdı. Bu kadarcık bir gerçek bile tesadüf dememek için bir ihtimal oluşturmaz mı insanda?

- Olabilir tabii, diyebildi...

Ses tonu ilk konuşmalarındaki kadar gür çıkmadı bu sefer... Kendi içinde ummadığı bir soru işareti açılmıştı... Fikir namusu da olduğundan körü körüne altta kalmamak için inat etmedi... Zaten bu konuda anlaşmıştık...

- Peki doğru ama niye bu acılar yaşanıyor dünyada... Allah herkesi Cennet’e koysaydı... Herkes mutlu olsaydı... Niye bu çileli hayat...

- Senin paran var değil mi...

- Var evet...

- Bunu istediğin gibi kullanabilir misin?

- Elbette...

- Biri gelip bu paranı şöyle kullanma, böyle kullan, bunu yapma, şunu yap dese... Tavrın ne olur?..

- Bunu tavsiye şeklinde söylerse kafama uyarsa alırım...

- Yok sanki kendi parasıymış gibi sana emrediyor diyelim...

- Öyle şey olmaz... Benim parama karışamaz tabii...

(devam edecek)