Efendimiz onu çok severdi... Osman bin Maz’ûn – Eshabı Kiram
Ebû Alkame de şöyle nakleder: Osman bin Maz’ûn (radıyallahü anh) vefat etmişti.
ÖMER ÇETİN ENGİN / İLAHİYATÇI - Resûlullah techizini emretti. Techiz, yıkama ve namazının kılınması bitince, kabrine kondu. Bu sırada zevcesi, “Ey Ebâ Sâib! Cennet sana afiyet olsun” dedi. Peygamber Efendimiz “Sen bunu nereden biliyorsun?” buyurdu. Zevcesi “Ya Resûlallah! Gündüzleri oruç tutar, geceleri namaz kılardı” dedi.
Resûlullah Efendimiz “Allahü teâlâ ve Resûlünü severdi, desen kâfi idi.” buyurdu. Peygamber Afendimiz (aleyhisselâm) Osman bin Maz’ûn’u çok severlerdi. Bu yüzden onun ayrılığından çok müteessir ve mahzun olmuşlardı. Osman bin Maz’ûn’un vefatı sırasında müslümanların henüz bir kabristanı yoktu. Resûlullah (aleyhisselâm) Eshâbı için, bir kabristan arıyordu. Medine etrafına teşrif buyurdular. Baki ile emr olundum, buyurarak orayı kabristan seçtiler. Osman bin Maz’ûn oraya defn edildi. Böylece Baki kabristanına ilk defn edilen o oldu. Kabre indirilirken Resûlullah, “O bizim ne iyi selefimizdir” buyurdu.
Kabrinin baş tarafına bir taş dikti. Ondan sonra birisi vefat edince, Resûlullah’a “Nereye defn edelim” diye sorulur, Peygamberimiz de, “Selefimiz Osman bin Maz’ûn’un yanına” buyururlardı.
'da Takip Edin!
