Abdüllatif Uyan

İsmail aleyhisselam eve geldi. Güzel bir koku duydu. Hanımına "Bir gelen oldu mu?" dedi. Hanımı "Evet, yaşlı bir zat geldi" dedi. Ve Onu tarif etti.

Bunun üzerine melekler "Yâ İbrahim! Korkma, biz Lût kavmini helak etmek için gönderildik" dediler. Ve kendilerini tanıttılar. Sonra çocuk müjdesini verdiler!

İbrahim aleyhisselama, oğlu Hazret-i İshak'ın doğacağını melekler müjdeledi! O vakit yaşlıydılar. Hazret-i İbrahim yüz yirmi, hazret-i Sâre ise doksan yaşındaydı. Bir yıl sonra hazret-i İshak doğdu.

Hazret-i İbrahim çok zengindi. On iki bin sürüsü vardı. Öyle ki her tarafı kaplıyorlardı. Ayrıca köpekleri vardı. Her sürüde bin köpek.

Boğazını tutup "Yâ Rabbî! Bu, benim oğlum, gözümün nuru, gönlümün sürurudur. Kurban etmemi emrettin. Şu anda emrini yapmaya hazırım. Bana sabır ve metanet ver!" dedi. Ve bıçağı yanaştırdı.

Hazret-i İsmail "Babacığım, birkaç vasiyetim vardır, onları söyleyeyim mi?" dedi.

Şeytan "Oğlunu boğazlamaya gidiyorsun. Sakın onu yapma, zira bu, şeytanın vesvesesidir/kuruntusudur" dedi. Ama O inanmadı. Şeytan olduğunu bildi.

Hanımı hazret-i Hacer'e "İsmail'i yıka, temiz elbiselerini giydir, gözlerine sürme çek ve güzel koku sür, onu bir dostuma götüreceğim" dedi. İsmail'e de: "Yanına bıçak ve ip al" buyurdu.

(Dünden devam) Hazret-i Sâre'nin gayreti/kıskançlığı arttı ve Hazret-i İbrahim'e "Hacer'le İsmail'i al, başka yere götür ve hiçbir şey konuşmadan geri gel" dedi. Allahü teâlâ da: "Sâre'nin isteğini yap!" buyurdu.

Hak teâlâ mealen "Dört kuş al, onları kes, ince ince doğra, birbirine karıştır, sonra dörde ayırıp her birini dört ayrı dağın üzerine koy ve onları kendine çağır!" diye emretti.

Bir gün büyük bir ziyafet verdi. Ziyafette iki yüz Mecusi/ateşperest vardı. Yediler içtiler, çok teşekkür ettikten sonra "Bize bir şey emret de yapalım" dediler.

Zalim melik, Hazret-i İbrahim'e Hacer isminde asil bir hizmetçi hediye etti.

İbrahim aleyhisselam Allah'ın emriyle Harran'a hicret etti. Hazret-i Lût ve kendi hanımı hazret-i Sâre de birlikteydi.

Nemrud "Saltanatımı terk edemem, ama kurbanları keseceğim" dedi. Gerçekten kesti. İbrahim aleyhisselam ateşe atıldığında on altı yaşındaydı. Müşriklerin Ona işkenceleri hat safhaya ulaşınca, Allahü teâlâdan hicret emri geldi.

Hak teâlâ, o anda ateşe "İbrahim'in üzerine serin ve selamet ol!" buyurdu. Ateşin sıcaklığı gitti. Bir anda soğudu.

(Dünden devam) Şeytan, insan kılığında gelip "Onu mancınıkla atın!" dedi. Nemrud sevindi. Ve "Çok iyi fikir" dedi.

(Dünden devam) Nemrud, adamlarını topladı. "Buna ne ceza verelim?" diye sordu.

Nemrud emir verdi. Hazret-i İbrahim'i getirdiler ve Nemrud'un huzurunda "Bu işi sen mi yaptın?" diye sordular.O da alaylı olarak "Bu işi, olsa olsa şu boynunda balta asılı olan büyük put yapmıştır, siz bunu ona sorun!" buyurdu. Putperestler şaşırdılar. "Putlar konuşamaz ki" dediler.

Onların bir bayramları vardı. Yılda bir toplanırlardı. Sonra da puthaneye gidip putlarına secde eder ve evlerine dönerlerdi. Azer, hazret-i İbrahim'e "Haydi sen de gel!" dedi. Bayram yerine çağırdı.

Az sonra Azer geldi. Merakla hâlini sorunca "Başın sağ olsun, bir erkek çocuk doğurdum, çocuk zayıf doğdu ve hemen öldü!" dedi.