Abdüllatif Uyan

Efendimiz aleyhisselâm ile Hazret-i Âişe radıyallahü anhâ bir gece baş başa oturuyorlardı. Efendimiz bir ara mübarek başını Hazret-i Âişe'nin kucağına koydu ve yıldızlar'ı seyre koyuldu. Hazret-i Âişe ise dolunay'ı seyrediyordu ki, Resûlullahın nur cemali, dolunaydan daha nurlu ve parlak göründü kendisine. Duygulanıp ağlayınca, iki damla gözyaşı, Efendimizin nur yüzüne damladı.

Bâyezid-i Bistâmî hazretleri, talebesiyle bir sevdiğinin evine misafirliğe gitmişti.

Bâyezid-i Bistâmî hazretleri, bâzı talebesiyle bir yere gidiyordu. Nihâyet daracık bir yola geldiler. Karşıdan da bir köpek geliyordu. Mübarek zat, durup geri çekildi.

Allah dostlarından Ahmet Mekkî Efendi hazretlerine bir gün bir genç gelip;

Bâyezid-i Bistâmî hazretlerine, bir Müslüman geldi bir gün. Ve bu büyük velîye; - Efendim, otuz yıldır gündüzleri oruç tutuyor, geceleri namaz kılıyorum. Ama mânevî bir ilerleme olmuyor. Acabâ sebep nedir? diye sordu.

Evliyânın büyüklerinden Bâyezid-i Bistâmî hazretlerine, bir gün; - Mürşidiniz kimdir efendim? diye sordular.

İmâm-ı Süyûtî hazretleri, büyük İslâm âlimlerindendir. Yedi yaşına gelmeden Kur'ân-ı kerîmi ezberledi. İslâm ilimlerini öğrendi ve Şeyh-ül İslâm oldu nihâyet.

Muhammed Bekrî hazretleri, Allah adamlarındandır. Bu zat, bir gün Beytullah'ın yanında oturmuş, ibâdet ediyordu. Az sonra hizmetçisi geldi ve ihtiyaçları için para istedi.

İyilerin düşmanı çoktur ya. İbrâhim bin Usayfir hazretlerinin de sevmeyenleri vardı. Hele biri vardı ki, çok üzüyordu bu büyük velîyi.

Hindistan evliyâsından Seyyid Celâl Buhârî hazretleri, sohbetlerinde; - Bu dünya hayâldir. Bugüne kadar geçen yıllar nasıl bir hayâl olduysa, bundan sonrakiler de hep hayâl olacak, derdi sık sık.

Midyen bin Ahmed hazretleri, Eşmûnî lakabıyla tanınır. Dergâhının önünden bir dere akardı bu zâtın. Bir gün bu derede abdest tâzeliyordu ki, durdu bir ara. Ve acele nâlınının tekini çıkarıp, hızla fırlattı karşı duvara. Talebeler şaşırdılar.

Kureşî hazretleri, evliyâ-yı kirâmdandır. Zarif ve güzeldi. Cüzzam hastalığına yakalandı bir ara. Bu zâtın evli bir talebesi bir gün evden çıkarken sordu hanımına: - Hanım, bir isteğin var mı?

Allah dostlarından Hacı Keçeci Efendi'yi seven bir delikanlı, gemiyle yolculuğa çıktı bir gün. Hava sâkindi. Ama az sonra fırtına çıktı, deniz kabarıp gemi batmaya yüz tuttu. Yolcular feryat figan kelime-i şehâdet getirmeye başladılar. Delikanlı ellerini açıp;

Ebû Alî Dekkak hazretleri, velîlerin büyüklerindendir. Bir gün bâzı sevdikleri bu zâta gelip; - Efendim, namazda sinek kovan kimse için ne dersiniz? diye sordular.

Fikirli Sinan Efendi hâlis Allah dostuydu. Kendi fakir ise de zengindi gönlü. Rabbinden isterdi her ihtiyacını. Bir gün sevdikleriyle sohbet ediyordu ki, mağrur bir zengin girdi içeri. Bilmiyordu bu zâtın büyüklüğünü. Altın dolu bir keseyi kibirle uzatıp;

Ebû Alî Dekkak hazretleri, vefat edince, sevdiklerinden biri, rüyâda gördü kendisini. Baktı ki çok üzgün, devamlı ağlıyor.

Allah dostlarından Muhammed ibni Hafif hazretleri devrinin bir tekiydi. Çok talebesi vardı.

Ömer bin Abdülazîz hazretleri vefat edince, akrabası taziye için hanımına geldiler. Sabır tavsiye edip;

Ömer bin Abdülazîz hazretlerinin hanımı, bir gün kendisine; - Bu gece rüyâda Cehennemi gördüm ve çok korktum, dedi.

Ömer bin Abdülazîz hazretleri, halîfe iken, Sâlim bin Abdullah adında sevdiği bir âlime mektup yazıp;