Abdüllatif Uyan

Nevşehir'de yaşayan velilerden "Demir Hoca", çok cömert bir zattı.

Bursa'da doğup Mekke-i mükerremede vefat eden "Muhammed bin Durmuş" hazretleri çok fakir bir zat idi. Öyle ki, ölüm döşeğinde iken bir gömleği vardı sırtında. O sırada bir fakir gelip yalvardı: - Allah için bir gömlek!

Belh şehrinde yetişen ve orada vefat eden "Dehhak bin Müzahim" hazretlerinin talebelerinden ikisi, birbirlerine darılıp küsmüşlerdi. Aradan birkaç gün geçtiği halde barışmadılar. Zira herbiri, kendisini haklı, karşıdakini haksız sanıyordu.

1573 senesinde Amasya'da vefat eden "Bahşî Halife" hazretleri, şunu anlattı sevdiklerine: Bir gün Eshab-ı kiramdan biri ağlıyordu ki, Efendimiz onu gördüler ve yanına gidip,

1572'de İstanbul'da vefat eden "Bali Efendi" hazretlerini, düğün yemeğine davet ettiler bir gün. Kabul edip teşrif etti mübarek. Ancak yemek sırasında birisi yüksek sesle malayani şeyler konuşup üzdü bu büyük Velîyi. Mübarek zat, onun bu hareketinden rahatsız olmuştu.

Gaziantep velilerinden olup 1880'de Kilis'te vefat eden "Baytazzade Hacı Abdullah Efendi"nin devrinde, birinin çok çeşitli kuşları vardı. Öyle ki, o evde kuş cıvıltısından, iki kişi konuşsa, işitmezlerdi birbirlerini.

Hindistan'da yetişen büyük velilerden Bedreddin Serhendî hazretleri, bir gün şunu anlattı cemaatine: Vaktiyle bir mümin vefat eder. Mizan'da amelleri tartılır. Günahları ağır gelir. Melekler onu tutup Cehenneme doğru sürüklerler. Cenab-ı Hak, bildiği halde;

Kabr-i şerifi Konya-Ilgın'da bulunan "Dediği Sultan" hazretlerinin talebesinden biri, maddi sıkıntı çekiyordu. Gariban, bir gece evinde otururken bunu düşündü uzun uzun ve; "Böyle ne olacak?" dedi kendi kendine.

Aydın'da doğup Tebriz'de vefat eden Dede Ömer Ruşenî hazretleri hacca gitti bir sene.

Anadolu velilerinden olup 1514'te Konya'nın Akşehir kasabasında vefat eden "Baba Nimetullah Nahcivanî" hazretlerinin huzuruna biri geldi bir gün:

Orta Anadolu'da yetişen velilerden "Dede Molla", bir gün "Dua alma"nın ehemmiyetinden bahsediyordu ki, şunu anlattı cemaate:

Osmanlı âlim ve evliyasının meşhurlarından olup İznik'te vefat eden "Dede Halife", birkaç talebesiyle seyahate çıktı bir gün.

Horasan'da yetişip Bağdat'ta vefat eden velilerden Davud-i Tâî, bir gün sevdiklerine sordu: - Allahü teâlânın, bir kulunu sevmemesinin alameti nedir, biliyor musunuz?

Anadolu evliyasından Davud-i Kayserî, bir gün cemaatine buyurdu ki: - "Doğru iman"a kavuşan birine, dünyanın bütün dertleri gelmiş olsa, bu nimet yanında hiç ehemmiyeti yoktur. Dinleyenler hayret etti.

İskenderiye'de yetişen velilerden Davud-i İskenderî, bir gün, bir sevdiğiyle sohbet ediyordu ki, sordu ona: - İnsan kimi çok severse, ondan çok bahseder, öyle değil mi?

Davud-i Halvetî, Mudurnu'da yetişen velilerden. Kabri oradadır. Bir gün; - "Sırat köprüsü" nedir? diye sordular bu zata.

Manisa'da yaşıyan bir Allah dostu var. Darendeli Ömer Rızâî... Kabr-i şerifi Medine'dedir bu zatın.

Darendeli Muhammed Hilmi Efendi, Anadolu velilerinden olup, mübarek kabri Maraş'tadır.

Da'lec bin Ahmed, büyük âlim ve velilerden. Kabri Bağdat'tadır. O devirde biri vardı ki, üzerdi seyyidleri. Bu evlad-ı Resul kişiler, bir gün bu zata geldiler ve;

Bugün, kabr-i şerifi Çorum'da bulunan bir Allah dostundan bahsedeceğiz.