Abdüllatif Uyan

Eşrefzâde Rûmî hazretleri anlatır:

Eşrefzâde Rûmî hazretleri, İznik’te yaşayan bir Allah dostudur.

Ebüssuûd Efendi, büyük âlimdir. ''Müftiyüssekaleyn'' denir kendisine. Yâni insan ve cinlere fetvâ verir...

Kânûnî Sultân Süleymân’ın bir vasiyeti vardı.

Hasan Sezâi Efendi, Edirne’de medfun bir velidir.

Hasan Sezâi hazretleri, kibar ve sevimli bir zâttır.

Abdürrahîm Bursavî hazretleri anlatır:

Edirne'de iki büyük zât vardır.

Hacı Bayrâm-ı Velî hazretleri, talebelerinin askerlik ve vergiden muaf olduğuna dâir pâdişahtan bir ferman almıştı.

Hacı Bayrâm-ı Velî hazretlerini bâzı çekemiyenler, Pâdişâha koştular ve; “Sultânım, Ankara’da Hacı Bayrâm diye biri var ki, insanlar akın akın ona gidiyorlar. Korkarız, ileride isyân çıkarabilir” dediler.

Hacı Bayrâm-ı Velî hazretlerinin yaşadığı devirde, temiz kalpli bir genç askere çağrılmıştı.

​Osmânlı evliyâsından Geyikli Baba bir gün sevdiklerine; “Namâz, ibâdetlerin en mühimi ve en kıymetlisidir” buyurdu.

Da'lec bin Ahmed hazretleri, bir sohbetinde; “Yetmişüç fırka içinde, Cehennemden kurtulan, yalnız Ehl-i sünnet fırkasıdır. Her kişi, ehl-i sünnet îtikadını öğrenip îmânını buna göre düzeltmelidir” buyurdu.

İmâm-ı Gazâlî hazretleri, bir gün sevdiklerine; “Günah işlenince, kalbe siyah bir leke gelir. Bu lekeyi, bir şey temizler” buyurdu. “O şey nedir?” dediler “Pişmanlık ateşi” buyurdu.

Hubeyb bin Adiy hazretlerini (radıyallahü anh) müşrikler asmışlardı.

Zeyd bin Hârise (radıyallahü anh) şöyle anlatır: Bir gün Resûlullah Efendimizle birlikte oturuyorduk.

Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî hazretlerinin son günleriydi.

Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî hazretlerinin dört oğlu vardı. Şihâbüddîn, Necmüddîn, Abdurrahman ve Behâeddîn “rahmetullahi aleyhim”.

Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî hazretlerini çekemeyen bâzı din adamları, onu mahçup etmek için, başka bir şehirdeki Şeyh Yahya-yı Mezverî adında bir âlime mektup yazıp, maksatlarını açıkladılar.

Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî hazretlerinin dört oğlu vardı. Şihâbüddîn, Necmüddîn, Abdurrahman ve Behâeddîn “rahmetullahi aleyhim”.