Abdüllatif Uyan

​Şücâeddîn Karamânî hazretleri, hâl ehli bi zâttır. Bir gün talebesine; “Bir kul ki, günah işlediğinde yüreği sızlamıyorsa, ölüm ve hesap aklına gelmiyorsa, hele kul hakkından korkmuyorsa, o kişi allâme de olsa azaptan kurtulamaz!” buyurur.

Evliyâdan Şücâeddîn Karamânî hazretlerinin kabri, Edirne'nin Debbağlar mahallesindedir.

Edirne Evliyâsından Velî Dede, herkese karşı çok cömertti. Geleni gideni çoktu.

​Edirne Evliyâsından Velî Dede'nin birçok kerâmetleri vardır.

Araplar arasında bâzı kimseler Peygamberlik dâvâsına kalktı. Biri de Esved-i Ansî idi.

​Feyrûz bin Deylemî (radıyallahü anh), Resûlullah’ın Peygamberliğini haber alınca Medîne'ye geldi.

​Zaman akıp gitmiş, Fâtıma binti Esed'in (radıyallahü anhâ) ömrü sona ermişti.

​Vaktâ ki İslâmiyet geldi. Allahü teâlâ, meâlen; "Ey Resûlüm! Sen, en yakın akrabânı Allahın dînine dâvet edip âhiret azâbıyla korkut" buyurdu.

​Timûr Hân, Seyyid Emîr Külâl (Gilal) hazretlerinin sohbetinde bulunmuş ve mânevî evlâtlığa kabul olunmuştu.

​Timûr Hân, âlim ve velîleri çok sever ve hürmet gösterirdi. Seyyidlere saygılıydı.

​Timûr Hân bir gün adamlarıyla oturmuş, âlim ve velîlerden konuşurken, ileriden bir grup insanın geçtiğini gördüler.

Timûr Hân dünya çapında bir devlet adamıdır. Ve büyük bir kumandandır. Bir gün, bir sevdiği sordu ona; “Başarınızı neye borçlusunuz?”

​Peygamber Efendimiz, Rum imparatoruyla mektuplaşırlardı. Hediye gönderirlerdi birbirlerine.

Sa’lebe, asr-ı saâdette yaşar. Bir gün Resûlullaha gider ve; “Yâ Resûlallah, duâ et de ben zengin olayım” der.

Abdülkâdir-i Geylânî hazretleri, üstüne kıymetli bir elbise giyer. Cins bir ata biner.

​Şah Kubâd-i Şirvânî hazretleri, bir sohbetinde; “Allah, göğsü kabarık insanları sevmiyor. Başı önünde olanları beğeniyor” buyurdu.

​Allah adamlarından Şemseddîn-i İznîkî hazretleri, bir günkü sohbetinde; “Duâ almaya bakın! İnsan, duâ alarak Allaha yakın olur” buyurur.

Ümmü Seleme şöyle anlatıyor: Beyim vefat edince; “Yâ Rabbî beni, Ebû Seleme'den daha hayırlı birine kavuştur” diye duâ ettim.

Hazret-i Ebû Seleme'nin ölümü hakkında, hanımı Ümmü Seleme şöyle anlatır:

​Katan Seferinde Ebû Seleme (radıyallahü anh) yaralandı ve yarası birdenbire deşilip nihâyet yatağa düştü!