Abdüllatif Uyan

Gürpınar'da Hacı Alî adında, Seyyid Fehîm hazretlerini çok seven biri vardı.

Abdullah adında Arvaslı biri anlatır: Hac için Arvas'tan çıktım bir sene.

Seyyid Fehîm hazretleri hayattayken herkes huzurlu idi. Vahşî hayvanlar bile yan yana gezerlerdi dağlarda.

Seyyid Fehîm efendi, üstâdını çok sever, bir an bile ayrılmak istemezdi yanından.

Seyyid Fehîm hazretleri genç idi. Seyyid Tâhâ hazretlerini gördü.

Büyük velî Seyyid Fehîm Arvâsî hazretlerinin, henüz çocukken hârikulâde hâlleri vardı.

Seyyid Fehîm Arvâsî hazretleri, genç iken bir bayram gününde güzel bir elbise giyip çıktı evden. Kendi de çok güzeldi zâten!

Berâ bin Âzib hazretleri anlatır: Resûlullah Efendimiz, (umre) yapmak için bin dört yüz sahâbîyle Mekke'ye gitti. Ama müşrikler mâni oldular.

Bir kâfir ölüp kabre girdiğinde, çirkin elbiseli biri gelir yanına.

Bir kâfir öleceği zaman, çirkin suratlı ve korkunç görünüşlü melekler gelir.

Mümin kabre konunca Münker ve Nekir meleklerinin suâllerine cevâben “Rabbim Allah, dînim İslâm ve Peygamberim Hazret-i Muhammed'dir” der.

Bâyezid-i Bistâmî hazretleri, talebeleriyle bir şehre gitmek için yola çıktılar.

Berâ bin Âzib radıyallahü anh şöyle anlatıyor: Uhud Harbinde Sevgili Peygamberimize, yüzü zırhla örtülü bir kimse geldi.

Berâ bin Âzib hazretleri anlatır: Medîne'ye ilk hicret eden, Mus'ab bin Umeyr ile Abdullah İbni Ümmü Mektûm idi.

Efendimizin âzâtlı kölesi Zeyd bin Hârise radıyallahü anh, bir defâ kira ile bir katırcı tuttu.

Hazret-i Fâtıma, hazret-i Alî’ye altı akçe verip dedi ki: “Bununla çocuklara meyve al!..”

Bâyezid-i Bistâmî hazretlerine, bir gün sevdikleri sordu ki: “Mürşidiniz kimdir efendim?”

Hazret-i Alî’nin ardından Hazret-i Osmân geliyordu. Hâtun ona koştu: "Yâ Osman Nevfel nerede?"

Resûlullah Efendimiz bir gün şehitliğin kıymetini anlatıyordu. Nevfel adlı bir sahâbî; “Yâ Resûlallah! Ben duâ edeyim, siz âmin deyin" diye ricâ etti.

Efendimiz aleyhisselâm Medîne'ye hicret edince, Mekke'de şiddetli bir kıtlık başladı!