Abdüllatif Uyan

Sevgili Peygamberimizin hayâtı, bütün insanlar için rahmet olduğu gibi memâtı, yâni vefâtı da rahmettir.

Müşriklerden beş kişi vardı ki, Efendimizi her gördükleri yerde alaya alır, Onu üzerlerdi.

Peygamber Efendimiz, ümmetine karşı çok merhametliydi.

Hâfız Osmân Bedreddîn, hocasının dergâhına geleli on gün olmuştu, hocası seslendi ona: “Hâfız kurbân!” “Buyurun hocam.” “Misâfirlik üç gündür. Haydi hizmete başla artık. Bizim bir bostanımız var. Onu sulama sırası sende!”

Miralay Bahri Bey'in sesi duyuldu: “Hücuuum!” Sanki aslan kesilmişti dadaşlar. Haykırdı Bahri Bey: “Urun düşmana gardaşlarım. Urun ha kahraman dadaşlarım!”

Ruslar Erzurum’a saldırmıştı! Bu, gayrete getirdi Erzurum halkını. Yediden yetmişe silâhlandılar.

Osmân Bedreddîn, hocasının sohbetine kavuşmak için bir gün çıktı erkenden.

Seyyid Ahmed Merâmî hazretleri, ince uzun boylu, beyaz sakallı, sevimli bir zâttı.

Osmân Bedreddîn hazretleri, dokuz yaşında hâfız oldu. Meşhur lâkabı (Hâfız)dır. Bütün vakitlerini ilme tahsîs etti.

Ukbe bin Ebî Muayt kâfiri, Resûlullaha çok eziyet etmişti. Bedir'de Kureyş'in yenildiğini anlayınca, kaçmak istedi.

Bedir Harbi’nin gecesinde Efendimiz Eshâba, harpte hangi usûlü tâkip edeceklerini sordu. Hazret-i Âsım kalktı.

Amr bin Âs hazretleri anlatıyor: Resûlullah Efendimiz, bana; “Silâhını kuşan ve bana gel!” diye haber gönderdi. “Başüstüne” dedim. Ve huzuruna koştum.

Amr bin Âs “radıyallahü anh”, îmân ettikten sonra, eski hatâlarına pişmân oldu. Çok üzülüyordu!

Âmir bin Füheyre (radıyallahü anh), müşriklerden Tufeyl bin Abdullah'ın çobanıydı. Bu müşriklere çok hizmet etti.

Resûl-i Ekrem Efendimiz, Bir gün Eshâb-ı kirâmına; “Yay gibi oluncaya kadar ibâdet etseniz, yay kirişi gibi oluncaya kadar oruç tutsanız, dizleriniz kuruyuncaya kadar namaz kılsanız, Ehl-i beytimden veyâ Eshâbımdan birisine düşmanlık etseniz, Allahü teâlâ, sizi burnunuzun üzerine sürüyerek Cehenneme atar” buyurdu.

Hazret-i Alî (radıyallahü anh), bir sefere giderken, Kûfe’den asker istedi.

Habîb-i Ekrem buyurdu ki:

Cebrâil aleyhisselâm, bir gün hazret-i Ebû Bekir'in Resûlullaha olan sevgisini ölçmek istedi.

Peygamber Efendimizi, bizzât Allahü teâlâ yetiştirdi. Nitekim kendisi; “Beni Rabbim terbiye etti, yetiştirdi" buyurmuştur.

Hak teâlâdan Efendimize; "Ey Habîbim! Sana emrolunan şeyi insanlara anlat!" diye vahiy geldi. Efendimiz, bu emri aldı.