Abdüllatif Uyan

Şeyh Mustafa Efendi, Bilecik'e bağlı Gölpazarı ilçesinin Aktaş köyünde medfundur. Küçük bir kızı vardı.

Abdullah bin Süheyl (radıyallahü anh), Müslümanlığını gizlediyse de, babası bunu fark edip onu hapsetti.

​Hazret-i Osmân (radıyallahü anh), isyâncıların evini kuşattıkları günün gecesinde bir rüyâ gördü.

Ebû Zer-i Gıfârî rivâyet eder: Bir gün Efendimiz, evinden çıktılar. Ve yürümeye başladılar. Ben de ardınca gittim.

Hazret-i Alî bir gün hastalandı. Hazret-i Ebû Bekr, hazret-i Ömer ve hazret-i Osmân (radıyallahü anhüm) Ona gittiler. Hazret-i Alî kalktı.

Hazret-i Ömer (radıyallahü anh), ordusunu gazâya göndermişti. Hazret-i Sâriye başkumandandı.

Hazret-i Ebû Bekr'e biri geldi. Ve ona arz etti ki:

Birinin, beşyüz dirhem borcu vardı.

Yûsüf aleyhisselâm, Mısır'a sultân olunca, babasını Mısır'a dâvet etti. O da dört yüz kişiyle çıktı yola.

Allah dostlarından Abdülehad Efendi bir gün talebelerine; “Üsküdar’da görülecek bir işimiz vardır. Hanginiz bu işi yapabilir?” diye seslenir.

Evliyâdan Mustafa bin Süleymân hazretleri, bir sohbette;

Nâbi Efendi, Osmânlı devletinde yetişen bir şâirdir. Kafileyle Hacca gitti bir sene.

Sultân III Mustafa Hân, İstanbul'daki Lâleli Câmii'ni yaptırdığı sıralarda, o çevrede Lâleli Baba nâmında bir Allah dostunun ziyâretine gitti bir gün.

Efendimiz, eshâba buyurdu ki:

Bir hadîs-i şerîfte Resûl aleyhisselâm buyurdu ki: Kıyâmet günü gelir.

Resûl-i Ekrem Efendimiz; “Allahü teâlâya yemîn ederim ki, âlemin yaratılmasından beri hiçbir peygamber, Ebû Bekr’den daha fazîletli biriyle sohbet etmemiştir” buyurdu.

Efendimiz, bir gün eshâbına;

Hazret-i Ömer bir gün Eshâbdan bâzısıyla sahrâda oturuyordu ki, bir köle gelip dikildi karşısına!

Efendimiz aleyhisselâm, mescid-i şerîfte eshâbıyla sohbet ediyordu. Cebrâil aleyhisselâm geldi.

Peygamber Efendimiz vefât edince, Eshâb-ı kirâm, hazret-i Ebû Bekr'i söz birliğiyle halîfe seçtiler. O derhâl minbere çıkıp: "Ey Müslümanlar! Beni halîfe seçtiniz, ama ben sizin en iyiniz değilim" dedi.