Abdüllatif Uyan

Efendimiz ve şanlı sahâbîler, Uhud Harbi’nden dönüyorlardı. Kadın ve çocuklar yollara döküldü.

Bir gece, Sevgili Peygamberimiz, mübârek başını hazret-i Âişe'nin kucağına koydu. Ve yıldızları seyre koyuldu.

Mahşerde Hak teâlâ; “Yâ Cebrâil, Muhammed ümmetinin hâlini Mâlik'ten öğren!” der. Melek bu emri alır.

Resûlullah Efendimiz, bir gün bir kabîleye uğradı. Yahudîler toplanmışlardı.

Eshâb-ı kirâmdan Ukayl bin Ebî Tâlip ile Resûlullah Efendimiz, birlikte sefere çıkmışlardı. Sonra bir yerde mola verdiler.

Zeynel Âbidîn Alî hazretlerinin cins bir devesi vardı. Kamçısız giderdi.

Zeynelâbidîn Alî hazretleri anlatır: Mahşerde bir melek nidâ eder: "Fazîlet sâhipleri nerededir?" Bir grup kalkar. O kalkanlara: "Siz cennete gidiniz” denir.

Bir gün, bâzı sevdikleri, Zeynelâbidîn Alî hazretlerini ziyârete geldiler. Oturup sohbete başladılar.

Zeynelâbidîn Alî hazretleri, bir gün sevdikleriyle sahrâda oturuyordu.

Bir kimse anlatıyor: Bir gün Zeynelâbidîn Alî hazretlerine rastladım. Vaktiyle kendine zulmeden meliki sordu.

Zeynelâbidîn Alî hazretleri, Resûlullah Efendimizin torunu, Hazret-i Hüseyin'in oğludur. Abdest almaya başlayınca.

Yahûdîlerin başında, Esîr bin Zürâm diye bir kâfir vardı ki, Yahûdîleri Müslümanların aleyhinde tahrîk ediyordu. Efendimiz, bunu öğrendi.

Bir gün Abdullah bin Ömer'in (radıyallahü anh) devesi çalındı. Çok arayıp bulamadı. "Alana helâl ettim" dedi.

Abdullah bin Ömer anlatıyor: Ben bir gece rüyâ gördüm. Elimde, ipekli bir kumaş vardı. O ipekle Cennette uçuyordum. Derken iki kişi geldiler. Beni sıkıca tuttular. Ve Cehenneme götürdüler.

Abdullah bin Ömer'in canı bir gün balık istemişti. Kızartıp önüne koydular. Tam yiyecekti ki, bir fakîr geldi. Henüz bir lokma bile almamıştı. Öylece o fakîre verdi.

Abdullah bin Ömer (radıyallahü anh), hayrı hasenâtı, köle âzât etmeyi çok severdi. Her işini Allah için yapardı.

Eshâb-ı kirâmdan Hazret-i Sefîne rivâyet eder: Resûl aleyhisselâm, her sabah namazından sonra Eshâbına dönüp sorardı ki: “Bu gece rüyâ gören var mı?

Hazret-i Sefîne Sahâbedendir. Ümm-i Seleme’nin kölesidir.

Hazret-i Ömer (radıyallahü anh), bir gün şehri geziyordu. Bir sokağa girdi. Ve yürüyüp ilerledi.

Hazret-i Ömer (radıyallahü anh), halîfeyken her gece şehri dolaşır, bir derdi sıkıntısı olan var mı diye araştırırdı.