Adnan Şahin

Türkler, daha Orta Asya’dayken et ve mayalanmış süt ürünleri ile zenginleştirdikleri bir sofra kültürüne sahipti. Bu sofra kültürü, Anadolu ile Orta Doğu’ya yaklaştıkça tarıma bağlı tahıl ürünleri ve bu yeni ürünlerden yapılan yemeklerle zenginleşmeye devam etti. Arap ve Iran mutfağının etkileriyle harmanlanan Anadolu mutfağının farklı kültürlerin kaynaşmasıyla oluştuğunu söyleyebiliriz. Türklerin Anadolu’ya geldiğinde karşılaştığı Bizans İmparatorluğu ile kurdukları ilişkiyle birlikte karma sofra kültürü oluştu. Bu sofraya Orta Doğu, Avrupa ve Akdeniz mutfaklarının zenginliği de dâhil olmaya başladı. Dünyanın en zengin mutfaklarından birisi olan Anadolu mutfaklarının doğuş hikâyesini böyle özetleyebiliriz.

Gastronomi, yemek pişirme ve sunma sürecinde sanatın ögelerini barındırarak hayatımızda unutulmaz bir yer edindi. Özel etkinlikler ve şirketler aracılığıyla gastronomi, sanatın farklı bir yönünü sergileyerek daha görünür hâle geliyor.

Gastronomi, yemek pişirmekten öte, yemek kültürünün incelenmesi ve zevk almanın bir sanatıdır. Ne yazık ki 2024 yılına gelindiğinde bile GASTRONOMİ ülkemizde tam anlamında karşılığını bulamamıştır.

İnsan yaşadığı doğal çevreyi hayatına dönük çeşitli ihtiyaçları doğrultusunda düzenler, değiştirir ve geliştirir. Yiyecek ve içecek kültürü olarak adlandırılan mutfak sanatlarının temelinde de bu esaslar vardır.

Tabiatın yeniden canlandığı ilkbahar veya bir diğer adıyla ilkyazda sağlığa faydalı birçok meyve ve sebze tezgâhlardaki yerini alır. Bu mevsimde artan antioksidan zengini besinler, vücudu kışın birikmiş toksinlerden arındırır.

Erzincan; tabiatı, tarihi ve kültürüyle oldukça güçlü bir şehir olmasına rağmen maalesef fazla öne çıkamamış. Mutlaka görülmesi gereken çok sayıda yere ev sahipliği yapan bu kent, sıra dışı mutfağıyla da farklı damak tatlarına hitap ediyor.

Lonca ve esnaf örgütlenmelerinin yemek üretimi ve sunumu üzerindeki etkisi, toplumsal düzen içindeki yemek pratiklerinin şekillenmesinde belirleyici olmuş. Geçmişten günümüze süregelen bu dönüşüm bizim nerelerde eksik, yanlış ve yeterli olup olamadığımızın şifrelerini barındırıyor.

Ramazan Bayramı birlik ve beraberliği sağlaması açısından Türk kültüründe çok önemli. Ancak artık eski bayramların tadı yok demek de yanlış olmaz. Çünkü eski bayram lezzetlerinden çok uzaktayız.

KUZU İÇİ ÇORBASI

KAYGANA

BİLEKİ KEBABI

Bıt Bıt Çorbası (Eskişehir)

CİBALİKAPI USULÜ GİRİT EZMESİ

KALIN KIYI

EKŞİ AŞI

Hardal Sosu ve Karamelize Soğanla Sıcak Fümelenmiş Kuzu Bonfile (4 kişilik)

KABAK MÜCVERİ (6 KİŞİLİK)

GÜVEÇTE ETLİ TÜRLÜ – 6 KİŞİLİK

DOĞABA (HAKKÂRİ)

LAZ BÖREĞİ