Geniş Açı - Fikir ve tartışma

BİRÇOK araştırmacı tarafından derinlemesine ele alınan Twitter’ın, öfke ve şiddet ortamı oluşturduğuna yönelik birtakım eleştiriler bulunmaktadır. Bu durum hâlihazırda bir tartışma mevzuu olsa da yapılan araştırmalar söz konusu kanaatin doğru olduğunu bizlere ispat etmektedir.

NEO-Haşhaşîlerin başı Gülen, yaklaşık 40 yıl Türkiye camilerinde hiçbir engele takılmadan rahat bir şekilde ideolojisini yayabilmiştir. Bu akımın ve dayandığı kökenlerinin Sünni Müslümanlığa aykırı olduğu söylenmesine rağmen hiçbir Diyanet üst düzey yetkilisinin itirazı, açıklaması ve müdahalesi olmamıştı.

Ekber Şâh’ın desteklediği doğru yoldan sapmış âlimlerden Fârig-i Tebrîzî, peygamberliği inkâr eden eserini kaleme almış, İmâm-ı Rabbânî de bu tür fikirlere karşı cevap mahiyetinde eser yazmıştır. Hakkı savunmak adına, padişaha ve destekçilerine karşı reddiye yazabilen İmâm-ı Rabbânî dört asır sonra bile saygı ve rahmetle anılmaktadır.

1998’lerin sonu 1999’ların başlarında kullanılmaya başlayan emojiler, özellikle akıllı telefon ve anlık mesajlaşma uygulamalarının etkisiyle birlikte kullanım alanını yaygınlaştırmıştır.

Demokrasi, insan hak ve hürriyetleri, hukukun üstünlüğü, savaş değil diplomasi, dünya barışı gibi kelimelerin çok sık dile getirildiği şu dönemlerde barışın yaşandığı ya da barış ihtimallerine verilen şansların arttığı bir düşünceye kapılmamalıyız.

Eğitim sistemimizin belki de en elzem mevzularının başında dil (lisan) meselelerimiz gelmektedir. Lisan meselelerimizi halletmeden eğitime girişmek tarlayı sürmeden tohum ekmeye benzeyecektir.

Cemaatler sert ve kaba modernleşme hikâyemizde bireyi, değerlerini ve inançlarını korumak için sığınacağı bir korunak kabul edilmiştir. Diğer yandan da katı laik uygulamalar karşısında sistemden dışlanan Müslümanlar için yeniden sisteme dâhil olmanın siyasi mekânları hâline gelmiştir. Bu sebeple cemaatlerin varlıklarını daha fazla hissettirmeleri, Türkiye’nin kısmi de olsa demokratikleşme tarihiyle alakalıdır.

Geniş Asya bozkırlarında hür ve bağımsız yaşayan Türkler, yayılmacı politikası dışında, özellikle Çin’le ticari ilişkiler içine girmişlerdir.

İslam dünyasının en farklı hareketlerinden birisi Halvetîliktir. Müslüman ahali tarafından çok sevilen bu yol, kısa zamanda dağlar, denizler aşmış, Kuzey Afrika’ya kadar her coğrafyada gönüller fethetmiştir. Bunda Halvetîliğin hoşgörü anlayışının büyük tesiri vardır.

Âyetlerin iniş sebeplerini ileri sürerek, emir ve yasakların o dönemle sınırlı olduğu iddiası tamamen temelsizdir. Bu iddia, aslında vahyi ve dini kabul etmemektir. Hatta “Kur’ân’da Tarihsellik”, reformun da ötesinde İslâm’ı tamamen ortadan kaldırma teşebbüsüdür. Hedef, Kur’ân-ı kerimdeki emir ve haramlardır.

İnsanların sapkınlıkları sınır tanımazken tevhîd dininin yılmaz savunucuları nebi ve resuller bütün batıllarla hayatları pahasına mücadele ettiler. Hazret-i İbrâhîm putları kırarken şirke en büyük savaşı açmıştı. Kendisi “büt-şiken” (put kıran) olarak tanınır.

TANZİMAT devrinde medreseler eğitim yönüyle pasif pozisyona sokulurken bu ülkeye mühendis, öğretmen, hukukçu ve iktisatçının da elzem olduğu hakikati bilerek göz ardı edilmişti. Böylece bu milletin zeki çocukları, Osmanlı kültürüne uzak eğitim kurumlarına emanet edilmişti.

BATI’DA materyalizmin güçlenmesi ile din hayattan çekildi, kilise çöktü ve materyalizm de yavaş yavaş güçlenmeye başladı. Bilhassa kilisenin zaaflarını istismar eden 18. asır ansiklopedistleri, Hıristiyanlığa olan husumetlerini, mücerret dine kadar uzatmakla kalmadılar, insanın maneviyatçı fıtratına kadar saldırmaya başladılar.

Modern dönemin ateist astronotları “Uzayda tanrıyı aradım ama bulamadım” yavelerini savururken, ilkel dönemlerin “gök tanrı” inanışıyla bir noktada buluşup ayrışıyorladı. İlkeller “gök tanrı”ya kesin inanırlarken, modern astronotlar hâlâ yaratıcıyı gökte arama zilletini yaşamışlardır!..

İmam-ı Mâtürîdî ve Eş’arî’nin yaşadığı zaman aynı ise de bulundukları yerler birbirinden ayrı ve karşılarındakilerin davranışları başka olduğundan, Ehl-i sünneti savunma metotları da birbirinden farklı olmuştur. Ancak bu hâl, mezheplerinin birbirine karşı olduğunu göstermez. Onlardan sonra gelen âlimler, bu iki yüce imamın Ehl-i sünnet mezhebinde olduklarını söz birliği ile bildirmişlerdir.

Fazlurrahman Kur’ân’da tarihsellik tezinde Yüce Allah’ın peygamberine tebliğ ettiği Kur’ân’ı ve vahye dayalı İslâm’ı görmek mümkün değildir. İslâm dini, müctehid İslâm âlimlerin belirlediği temel esaslardan uzaklaştırılmış, vahiy, peygamberlik ve Kur’ân gibi rükünler beşerileştirilmiştir. İslâm, âdeta ruhu alınan bir iskelet hâline dönüştürülmüştür.

SÜNNİ gelenek, Vehhabilikle başlayan ve daha sonra başka ‘’İslamcı’’ hareketlerle temsil edilen “köklere dönüş” mitosuyla yerle bir edildi. Sünni dünyanın eğitim kurumları, yerini mezhepler üstü din öğretimine ve Selefiliğe terk etti. İslam dünyasındaki eğitim kurumlarında artık Sünniliğin kurucu metinleri ve akaid prensipleri değil, siyasal ideolojilerle melezleşmiş yeni inanç metinleri okutuluyor.

Antik devirlerde insanın değeri “tanrılarla” ve “tanrıçalarla” bağlantıları olan soyluların yakınında olmak ve onlara köle olmaktan geçiyordu. İnsanlar, soylular ve tanrılar adına arenalarda birbirlerine veya aslanlara boğazlatılırken tanrılarını ve tabii ki kendilerini de tatmin ediyorlardı!..

MEALLERİN zararlı olmasının baş sebebi nakli esas almayan, bidate bulaşmış, çelinmiş, sakim bir akıl ile oluşan Kur’ân-ı kerimi anladım zannıdır. Bu zannın “murad-ı İlahi” gibi sunulması İslam’ın ve Müslümanların ifsadına sebep olmaktadır.

Selçuklu ve Osmanlının en mühim özelliği, Sünni Müslümanlığı temsil etmeleridir. Diğer bir ifadeyle Ehl-i Sünnet olmalarıdır. Ehl-i Sünnet’te de imanın şartları, itikat esaslarının temelini oluşturmaktadır. Kaderi inkâr gibi Mutezile inançlarının resmî kurumlar vasıtasıyla yayılması, halkımızın itikaden birliğini bozmaktadır.