Halime Gürbüz

Yok döviz yükseldi, yok altın düştü, yok karttan çekelim, yok kredi alıp otuz bin milyon yıl ödeyelim. O banka mı bu banka mı, hiç gerek yok be ya! Ne Avrupa'da ne Amerika'da benzeri olmayan bir finansal kaynak var yurdumda; Peder Bank!

Rivayet odur ki adamın biri bir gün padişaha gelir ve yirmi senede geliştirdiği hünerini göstermek istediğini arz eder. Kişizade padişahın huzuruna alınır.

Makalelerde en çok "Ninem diyor ki"ler seviliyormuş. Ya da diğer kısmı okumak zaman alır diye ona bakıp geçiliyor, bilmiyorum. Bildiğim bir şey var ki; bu sözler listelenip ‘Ninem diyor ki; Babaannem diyor ki’ başlıkları altında sosyal medyada, forumlarda, gruplarda cirit atıyor. Tek tek makalelerden seçilip listelenmiş... A be kuzum, yormayın kendinizi; ben size derlerim çuval dolusu yepissyenilerini... Alın işte günlük hayatta kullandıklarım, sonra da ninemin dediği hiiiç duyulmamış hikâyeleri yazacağım…

Çoğu türkümüzün ardında hüzünlü hikâyeler saklı ama bu türkününki sanki daha bir dokunaklı. Hani şu herkesin bildiği, kına gecelerinin vazgeçilmezi, gelin ağlatıcısı. Kadın erkek fark etmeksizin herkes üzerinde bir hüzün yeli, bir göz yaşartıcı etkisi olan "Yüksek yüksek tepelere…" türküsünün tesiri, deriiin bir “ahh…” çektiren hikâyesinden kaynaklıymış meğer. Öyle ya; hasreti kederi taa ciğerinden hissetmeyen biri, nasıl yazabilirdi ki böylesi dizeleri?

Taze gelin ile kaynana karşı karşıya oturmuşlar. Kaynana; "Gelin, sen daha yenisin birbirimizin huyunu suyunu oturup konuşarak anlayalım" demiş ve başlamış anlatmaya: "Aman kızım benim üç hâlim vardır, dikkat et. Saçıma gül takmışsam neşeli olurum; her yola gelirim... Kulağımın arkasına gül takmışsam havamda olmam.; çok ısrarcı davranma... Eğer yakama gül takmışsam sakın etrafımda dolaşma, çok sinirliyimdir!" Kaynananın lafı biter bitmez gelin girmiş lafa; "Anne benim hâlim malim yoktur. Bacak bacak üstüne atarım, kahvemi yudumlarım. Sen gülü nerene takarsan tak, ben keyfime bakarım..."

Malum pandemi sürecinde milletçe evlerdeydik. Çok şey yaşadık, çok şeyler gördük geçirdik ve de gözlemledik. “Uydur Uydur İpe Diz Araştırma Komisyonu” verilerine göre; evin reisi ne eve en çok para getiren, ne bütçeyi yöneten, ne eve geldiğinde komşuların telaşla “e bize müsaade” dedirtendir. Bir evin reisi; televizyonun kumandasına hükmedendir!

İtalya artık modayla anılmıyor, Paris artık romantik değil, New York ikiz kuleleri gibi çöktü, Moskova’da ölüm soğuğu var ve Mekke bomboş… Korona çok şeyi değiştirdi, çok şey de öğretti…

Baştan dost ve müttefik Hindistan halkını tenzih ediyorum lakin bezdim! Pandemi sebebiyle yaklaşık iki aydır evdeyim. Ninemden sebep günde üç öğün maruz kalarak Hint dizisi zehirlenmesi yaşıyorum.

Malum tüm dünya ve dahi ülkemiz koronavirüs salgınıyla boğuşuyor. Virüsün yanı sıra salgın hastalık fobisi de incelemeye alındı.

Genç kız dağcılık sporuna hayli ilgiliydi. Birkaç kez eğitime katılmışlığı vardı ancak göz bozukluğu sorun teşkil eder diye gerçek bir dağa tırmanmaya çekiniyordu. Bir gün cesaretini toplayarak bir grup tırmanışına katıldı. Tırmanacakları yere vardıklarında, neredeyse duvar gibi dik, büyük ve kayalık bir yamaç çıktı karşılarına. Tüm korkularına rağmen azimliydi. Emniyet kemerini taktı, ipi yakaladı ve kayanın dik yüzüne tırmanmaya başladı.

Devrin valisi emrindeki yöneticiler ile atının üstünde şatafat içinde girer şehre… Yol kenarlarında insanlar iki büklüm el pençe divan selamlarlar valiyi…

ABD, koronavirüsün merkez üssü hâline geldi, Trump’ın vücuda dezenfektan enjekte edilmesi önerisi ‘Bilim, bilim olalı böyle zulüm görmedi!’ dedirtti… Sırada tüm dünyadan trajikomik koronavirüs haberleri;

Bir arif der ki; “Allahü teala, sevdiği kullara 40 gün içinde 3 dertten birini verir; İllet, kıllet, zillet. Ya hastalık, ya fakirlik, ya itilip kakılmak. (selam sabah verilmemesi, kapılardan kovulması) Üçünü de vermediyse ve 40 gün geçtiyse, sen o zaman kork. Para gani, sağlık yerinde, herkes de hürmet ediyor; hapı yuttun...” Ve şu hikâyeyi anlatır:

Bize pek çok şeyi hatırlattı korona salgını ve sokağa çıkma kısıtlamasını da kapsayan tedbirleri.

Şükür bir ramazana daha kavuştuk... Hepimize mübarek olsun, bu mübarek ayın hürmetine tüm sıkıntılar, hastalıklar son bulsun... Ramazanın her şeyi güzel ama çoğumuz için en keyiflisi, telaşlısı, cümbüşlüsü sahur…

Sıradan kendi hâlinde bir çiftçi, daha zengin bir hayatın hayalini kurmaktadır…

Bir zamanlar âlimler ve şairler, “Suskunlar Meclisi” adıyla bir topluluk oluşturmuşlardı. Üye sayısı otuz kişiydi ve bunu arttırmıyorlardı. Üyeliğin ilk şartı çok düşünmek, az yazmak ve çok az konuşmaktı…

Sosyal izolasyon, karantina, sokağa çıkma yasağı derken evdeyiz hep birden. O yüzden;

Evde geçirmek zorunda olduğumuz bu günlerde, mevcut durumu sokağa çıkma yasağı, karantina vb. olarak değil de; dinlenmek, kendimize ve sevdiklerimize vakit ayırmak için bir mola olarak görelim.

Koronavirüsten korunma tedbirlerinin başında; temastan kaçınmak ve elleri sık sık -en az 20 saniye süreyle- su ve sabunla yıkamak geliyor.