Halime Gürbüz

Bir gün Padişah Yavuz Sultan Selim Han tebdil-i kıyafetle Kuşlar Çarşısı'nı gezer.

Beyaz karayı, sinek yarayı, zengin parayı sever.

Atasözleri, TDK'ya göre; uzun deneme ve gözlemlere dayanılarak söylenmiş ve halka mal olmuş, öğüt verici nitelikte sözler.

Ne yedik beah…

Bir dönem bir genel müdür yardımcılığı yapmış birisi anlatıyor:

Günlerden bir gün Nasreddin Hoca pazarda zeytin satıyormuş…

Evliler boşanmak istiyor,

Kadın denilince çoğu zaman akla gelen ilk şey ‘dır dır’. Doğru, kadın…dır, dır da dır dır…

Ramazan manileri, eski ramazanların önemli özelliklerindendi.

Ver yiyeyim, ört uyuyayım, bekle canım çıkmasın...

Devrin birinde padişahın biri ramazan ayı geldiği vakit, ikindiden sonra akşama kadar davulcuların şenlik yapmalarını ve çalgılar çalmalarını emrederdi.

Güm!!! Sesiyle zıpladım yataktan!

Ramazanda çocuk olmak, yarı tok, ama tam mutlu olmaktır!.. "Tekne orucu" tutmaktır...

Yaz geldi neredeyse ama bahar alerjisi devam… Sivrisinekler bile törenle sezon açılışını yaptı lakin polenler, mipelar, o uçuşan şeyler hâlâ havada. Bize düşen ise bol bol hapşırmaca.

“Yaşınız kaç olursa olsun, kimsenin ‘yüreğinizdeki çocuğu azarlamasına’ müsaade etmeyin…”

Emin misin?

Yaşı yetenler hatırlar, eskiden cep telefonları yoktu... Dilimize 'numara çevirmek' deyimini sokan yuvarlak diskteki rakamlara parmakların sokularak numaranın sabırla tıkır mıkır çevrildiği sabit ev telefonları vardı...

Ne modern hayatın getirdikleri, ne internet, ne akıllı telefonlar ne de sosyal medya... İletişimin bambaşka bir yöntemi var...

Kadınlar için hayatın kanunları bir başka işler. Hatta bazen ters işler;

Ünlü grafoloji (el yazısından kişilik analizi) uzmanı Prof. Zııteeren Khöy; imzanın, kişiliğin plakası olduğunu açıkladı ve şöyle devam etti; "İmza, basit bir karalama değildir. Bürokratik bir detaydan ziyade, kişinin alâmetifarikası, kişiliğin plakasıdır..."