Hasan Yavaş

Bir kimse, Peygamberin ameli gibi amel/ibadet yapsa, fakat üzerinde yarım dank, yani çok az kul borcu olsa, bunu ödemedikçe Cennete giremez...

Bir kimseden haksız olarak alınan bir kuruşu, sahibine geri vermek, yüzlerle lira sadakadan kat kat daha sevaptır. Kul hakkını, Allahü teâlânın hakkından önce ödemek gerekir.

“Sakının, sakının! Kalp kırmaktan çok sakının. Bir müminin kalbini kırmak, 70 kere Kâbe'yi yıkmaktan daha büyük günahtır. Bizim dînimizde, kâfirlikten sonra en büyük günah, kalp incitmektir. ”

Ey Müslüman kardeşim! Allahü teâlânın rızâsına kavuşmağı ve amellerinin kabûl olmasını istiyorsan, Müslümân olsun, kâfir olsun, kimsenin malına, canına, ırzına saldırma! Kimseyi incitme! Herkesin hakkını öde!

“Kurtarıcı üç şeyden biri, varlıkta, yoklukta, zenginlikte, fakirlikte, iktisada riayet etmektir. İktisat eden zenginleşir, israf eden fakirleşir.”

İstişâre ile yapılan iş, hatalı görünse de, sormadan yapılandan üstündür. Peygamber efendimiz, Eshâb-ı kirâm ile istişâre eder ve bazen bir iş için on kişiye danışırdı.

İstihâre, bir işin hakkında hayırlı olup olmadığını anlamak için abdest alıp iki rekât namaz kıldıktan sonra, bu husustaki duayı okuyarak o işle ilgili rüya görmek üzere uykuya yatmaktır.

Yedikuleli gönül dostlarımızdan biri de, kendisi daha 10 yaşında iken mahalle camiinde tanıdığım ve hepimizin de çok sevdiği İskender Akgün kardeşimizdi...

Hazreti Ali, eğlence ve neşe içinde gördüğü kişilere bunun sebebini sordu. “Bugün bizim bayramımızdır" cevabına karşılık (Günâh işlemediğimiz günler de bizim bayramımızdır) buyurdu.

Oruç ile insanın; güçlü bir irade kuvveti kazanacağı şüphesizdir. Bu sebeple alkol, uyuşturucu gibi kötü alışkanlıklardan oruç vesilesi ile kurtulmak pekâlâ mümkündür.

Sevginin, muhabbetin olduğu yerde, hayır ve bereket vardır. İnsanların birbirini sevmediği, herkesin birbirine düşman olduğu yerlerde, huzur ve saâdet aramak beyhudedir.

İslâmın namus ayı olan Ramazân-ı şerîfte özürsüz oruç tutmayanlar, ona hürmet etmemiş, İslâmın namus perdesini yırtmış olurlar. Bu hâl, imanın gitmesine sebep olur.

​"Yâ Rabbî, bu ayın feyiz ve bereketlerinden istifade etmemizi, günahlarımızın yakılıp yok edilmesini, bundan sonraki kalan ömrümüzün de bu hâl üzere devam etmesini nasip eyle!"

Yemeğin evvelinde, Besmele-i şerîfeyi söylemeyen kimse, üç zarara uğrar: Şeytân kendisiyle birlikte yemek yer. Yediği yemek bedenine maraz, hastalık olur. Yemekte bereket olmaz.

​"Hoca çocuğa, Besmele okur, çocuk da söyleyince, Allahü teâlâ, çocuğun ve anasının ve babasının ve hocasının Cehenneme girmemesi için senet yazdırır."

​Resûlullah "sallallâhü aleyhi ve sellem" buyurdu ki: "Kur'an-ı kerîme saygı göstermek, Eûzü okuyarak başlamakla olur ve Kur'an-ı kerîmin anahtarı, Besmeledir."

​İman nurunu söndürmeyen sebeplerden biri de, kalbi, "sıfât-ı zemîme" yani "kötü sıfatlar" denilen; haset, ucub, kibir ve riya gibi kötü huylardan temizlemektir.

Cenab-ı Hakk’ın insanoğluna en büyük ihsanı, (Şerh-i Sadr) nîmetidir. Bu da, kalbin açılması ve oraya iman nurunun girmesidir.

Osmanlıda Müslüman olan halk günlük hayatını, “İlmihâl” kitaplarına göre düzenlerdi. Hatta Müslüman olmayan vatandaşlar da, bu hayat tarzına göre hareket etmeye çalışırdı.

Fert olarak ilmihâl bilgilerini öğrenip yaşamazsak, toplum olarak ‘İlmihâl Medeniyeti’ne ulaşamazsak, mutluluğu yakalamamız; Müslüman olarak kalmamız mümkün değildir.