Hasan Yavaş

Her Müslümânın Ehl-i sünnet âlimlerinin yazdığı “İlmihâl” kitaplarından birini okuyup öğrenmesi ve çocuklarına öğretmesi lâzımdır.

Dînini bilen ve seven ve kayıran mübârek insanların ilmihâl kitaplarını alıp, çoluğuna ve çocuğuna öğretmek, her Müslümanın birinci vazifesidir.

İnsanın ruhu da, bedeni gibi gıdaya muhtaçtır. Bu da, ancak îmân etmekle kâbildir ve Allaha teâlânın yolunu, ancak hak olan gerçek bir din gösterir.

Din ismi altında insanların uydurduğu eğri yollara din denmez. Dünyada yaygın olan Brahmanlık, Mecusîlik ve Budistlik gibi sapık inanışlar, din değildir.

Âyet-i kerimede buyuruldu ki: "Bu iftirayı işitince, mümin erkek ve kadınlar, kendi ailelerine iyi gözle bakmalı. Bu, meydanda bir yalan ve iftiradır, demelidirler."

Hazret-i Âişe diyor ki: "O gün ben durmadan ağlıyordum. Ansızın Resulullah gelip selam verdi. Yanımda oturdu. (Ey Âişe! Senin için bazı şeyler söylediler) buyurdu.

Allahü teâlâ, Hazret-i Âişe’ye iftira edenlerin Cehenneme gideceklerini bildirdi. Âişe validemiz​, kendisinin, ezvac-ı tahiratın hepsinden daha üstün olduğunu söylerdi...

Âişe-i Sıddıka hazretleri​, Resûlullah efendimizin en sevgili hanımıdır. Peygamberlerden sonra insanların en üstünü olan Hazret-i Ebu Bekir’in kızıdır.

Hazret-i Ebû Bekir ile hazret-i Ömer'in Müslümanların en üstünü olduklarını bildirmek, ikiyüzlülük olmayıp, bir hakîkati ortaya koymaktır.

Ehl-i sünnet olmayanlardan bir kısmı, üç halîfenin haksız olarak halîfe olduklarını söylüyorlar. Hilâfeti, güç kullanarak, zorla aldıklarını zannediyorlar.

Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: "Müslümânlar yetmiş üç fırkaya ayrılacaklardır. Bunlardan yetmiş ikisi, bozuk inanışlarından dolayı, Cehenneme gidecekdir. Yalnız birisi kurtulacakdır."

Eshâb-ı kirâmın her birini büyük bilmek, hepsine saygı göstermek lâzım geldiğini gösteren, çok hadîs-i şerîf vardır. Bunun için, hepsini kıymetli, üstün tutmamız lâzımdır.

Yetmişiki fırkanın en aşağısı, en bozuğu, Eshâb-ı kirâma düşmanlık yapanlardır. Yetmişüçüncü kurtuluş fırkası olan Ehl-i sünnetten en çok uzaklaşan, en fazla sapıtan, bunlardır.

İslâmiyette, Müslümanlara düşmanlık üzerine kurulan iki fırkadan birisi Hariciler, diğeri de Şîilerdir. Ehl-i sünnet yolundan ayrılan ilk iki fırka bunlardır.

Ehl-i beyti sevmek, Ehl-i sünnetin sermayesidir.​ Ehl-i sünnet âlimleri, son nefeste imanla gitmek için, Ehl-i beyti çok sevmek lâzımdır demişlerdir.

Hazret-i Ali’yi “radıyallahü anh” sevmek, Ehl-i sünnet olmak için şarttır. Hazret-i Ali’yi sevmeyen, Ehl-i sünnet değildir. Buna "Hâricî" denir ve bunlar hazret-i Ali’ye düşmandır...

Kendilerine Şîa, Hâricî, Mu’tezile, Cebriye, Mürcie, Müşebbihe, Mücessime... gibi isimler verilen fırkalar, İslâmın ana caddesinden ayrılan yanlış yollardır.

Akıllı olan ve bülûğ çağına giren her erkeğin ve kadının birinci vazifesi, Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdikleri iman bilgilerini öğrenmek ve bunlara uygun olarak inanmaktır.

Dört halifeden sonra, yalnızca Eshâb-ı kirâm gibi iman edenler ve ahkâm-ı islâmiyeye onlar gibi tâbi olanlar kurtuldu ki, bunların yoluna "Ehl-i sünnet vel-cemâ’at" fırkası denir.

Allahü teâlâ Kur'ân-ı kerîmde buyurdu ki: "Allah’ın göklerde ve yerde ne varsa hepsini insanlar için yarattığını, nimetlerini açık ve gizli olarak size bolca ihsan ettiğini görmediniz mi?"