İrfan Özfatura

Sakarya, İpek Yolu üzerinde en büyük mânia, mimarlar maharetlerini gösterip aşarlar ama…

Ahşap evlerden apartmana taşınanlar eskilerden kurtulmaya baktılar. Ah bilseniz neler düştü pazara...

Eyüpsultan, “geçiyorduk uğradık” denilecek bir semt değil, hazırlanıp gelmeli, vakit ayırılmalı, hatta mümkünse bir bilenle dolaşmalı...

Persler (Farslar) Ari ırkına mensup (Arian) bir Hint-Avrupa kavmidir, uzun süre Elamlıların ve Medlerin hâkimiyetinde yaşadıktan sonra Keyhüsrev liderliğinde ayaklanır, devletlerini kurarlar MÖ 600.

Biz her gittiğimiz yerden güç ayrılıyoruz ama Habeşistan’dan ayrılmak hakikaten zor oldu, birlikte çalıştığımız hekimlerin, hemşirelerin gözleri doldu.

Kerpiç betondan daha ucuz, daha ömürlü, daha sıhhi ve daha emniyetli. Peki niye unutulup gitti?

Helenler Truva’yı yakar, Sultan Fatih ise İstanbul’u alarak cevap verir onlara... Batılılara dokunmuş olmalı ki Çanakkale için gönüllü toplarken “Akhilleuslar aranıyor” der, zırhlılardan birine “Agamemnon” adını koyarlar.

12 Mart Muhtırası ilk günlerde CHP, DİSK, TİP, Dev-Genç ve sol kalemler tarafından alkışlanır. Ancak icraat pek de bekledikleri gibi olmaz. Genç subaylar rahatsız denip günahları alınır ama darbeleri genellikle yaşlılar yapar. 12 Mart’a da Tağmaç, Gürler, Batur ve Eyiceoğlu imza atar.

Cort, Curt, Lop, Lök, Lük, Lüp, Cadaloz, Ağaçkıç, Sinir, Tüysüz. Bunlar alay hakaret değil, soyadları.

Eskiden artistler senaryo okumazlardı. Uyanık yönetmenler bir ücret verip iki film çekerlerdi ki, biz “iç içe” derdik onlara. Bazı oyuncular rollerini abartır, tokadı çakarlardı. Bazılarının yumruğu da çok mesafeli geçer, o da tat vermez oyuna.

28 saatlik yolculuğu göze alıyor, ani bir kararla biniyoruz kamyon bozmasına...

Osmanlı Sanayi Devrimini yakalayamadı, geri kaldık bu hususta. Peki yakalayanlar ne kazandı ne kaybetti? Ödedikleri bedele değdi mi acaba?

Bulgaristan, Kosova, Sırbistan, Bosna Hersek, Karadağ, Arnavutluk, Makedonya, Yunanistan… İhlas Yurdu Öğrencileri 20 Rumeli şehrini dolaşıp dostlarla kucaklaştı.

Dün Ermeni çetelerine destek verip Azerileri katleden Rusya, bugün Esad’la kol kola girip Türkmenleri kırıyor.

Bentley ve Mini’yi Almanlara, Lotus’u Malezyalılara, Jaguar, Land ve Range Rover’ı Hintlilere, Morris ve MG’yi Çin’e, Trader’i Fransızlara, Sunbeam, Aston Martin ile Cobra’yı Amerikalılara verdiler. Şimdi birkaç butik üretici kaldı Britanya’da...

14 Şubat harçlığını doğrultmaya çalışan bir kızcağızın fikridir. Zamanla maksadını aşar, tüketim ekonomisine maya çalar.

Lağımdan, kokudan çok çeken Londralılar büyük paralar harcıyor, âdeta bir şehir kuruyorlar yerin altında. İşte bu şehir farelerden soruluyor.

Ne tarih, ne iklim, ne mutfak... Londra İstanbul ile kıyaslanabilecek bir şehir değil ama bizden fazla turist ağırlıyor.

Osmanlı düzen demektir. Ecdat tanzim eder, yazar, kenara koyar. Sonra geleceklere de yol yordam bırakır.

Hatırlar mısın bir zamanlar arabaların arkasına “rakibim hava yolları” yazardık. Sen misin laf atan, geldiler rakip oldular. Otobüsle aynı paraya yolcu taşıyorlar.