İrfan Özfatura

Einstein iki de bir dışarı çıkmak için kendisini rahatsız eden kedisi ve köpeği için kapıda biri küçük iki delik açtırmak ister. Marangoz, "küçüğe ne gerek efendim" der "büyüğünden ikisi de işler." Einstein marangozu kucaklar ve "biliyor musun dostum" der "sen bir dâhisin!"

İtalyanlar Kufra'da hafızalardan silinmeyecek bir katliam yapar... Çoluk çocuğun bile ırzına geçer, ulemayı uçaklardan atarlar. Evleri yıkar, hurmalıkları dağıtır, kuyuları doldururlar. Mushaf-ı şerîfleri parçalar ve Mehdi Senusi'ye ait tarihi kütüphaneyi çıra gibi yakarlar.

Mücahitler Bingazi'deki İtalyan askerlerinin tamamını öldürür, karargâhı havaya uçururlar. Sömürgeciler bu beklenmedik hezimet karşısında tutulur kalırlar. Genelkurmay "çekilelim" kelimesini telaffuza başlamıştır ki Mussolini, bizzat duruma el koyar...

Büyük Sahra'nın derinliklerinde yaşayan göçerler Senusi büyüklerinden feyz alırlar, ne mücahededen geçer, ne de mücadeleyi bırakırlar. Kimsenin umursamadığı çoban kılıklı bedeviler böceği bile incitmez ama işgalcilere kan kustururlar...

Sakın terk-i edebden... Sakın, terk-i edebden kûy-ı mahbûb-ı Hüdâ'dır bu Nazargâh-ı ilâhidir, Makâm-ı Mustafa'dır bu Habîb-i Kibriyâ'nın hâb-gâhıdır hakîkatde Tefevvuk-kerde-i Arş-ı Cenâb-ı Kibriyâ'dır bu Bu hâkin pertevinden oldu deycûr-ı âdem zâil İmâdân açtı mevcûdât çeşmin tûtiyâdır bu Felekte mâh-ı nev Bâb-üs-Selâmın sîne-çâkidir Anın kandilidir hûr matlai nûr-i ziyâdır bu Mûrâat-ı edeb şartiyle gir "Nâbî" bu dergâha Metâf-ı kudsiyândır bûsegâh-ı enbiyâdır bu...

Türkiye'nin problemi ne terör, ne enflasyon, ne de AB'ye girememektir. Ülkemizin tek problemi vardır: İkinci bir Seyyid Ahmed Arvasi çıkaramamak!.. Ancak aydınlarımız onu görmezden geldi, söylediklerine kulak tıkadılar...

Arvasi Bey için kimi müşfik öğretmen, kimi muhteşem sosyolog, kimi mükemmel mütefekkir, kimi de müthiş yazar tarifini yapar. Ama hepsi de "adamdı" diye eklerler: "Adam gibi adam!.."

Jean Marie, her Katolik gibi İslâmiyet hakkında yalan yanlış şeyler duyar. Müslümanları aya yıldıza, kurda kuşa tapan putperestlerden sanır. Haçlı ordularını tırpan gibi biçen ‘Muhammedîler'i hem çok merak eder, hem de pek korkar...

Bruno, öpmesi için haç uzatan papazı elinin tersiyle iter ve "Ben mücadele ettim ya, bu da yeter" der: "Zafer kazanıp kazanmamak elimde değildi, ancak gelecek nesiller hakkı teslim edecek, Giardino ölümden korkmadı diyecekler!.."

İngiliz ajanı Hempher'in fikir babalığı yaptığı Vehhabilik çöl şakileri arasında hızla yayılır. Bunlar çok kan döker, çok can yakarlar. Türbeleri ezer geçer, tarihî mekânları ortadan kaldırırlar. Eskiyi hatırlatan ne varsa (han hamam kışla) yıkar, miladın kendileri ile başladığını sanırlar...

İngilizler, İslam ülkelerinde huzursuzluk çıkartmak, ihtilafları kamçılamak, asayişi baltalamak, yol ve su şebekelerine vurmak, ekonomiyi batırmak, veba ve kolerayı yaymak, orduları dağıtmak ve en önemlisi halkı dinden uzaklaştırmak için Müslüman kılıklı ajanlar kullanırlar ki Hempher de onlardan biridir...

Lavoisier'in idamını acıyla izleyen astronomi alimi Joseph Langrange yüzünü kapar "kafasının koparılması için yarım saniye yetti. Halbuki öyle bir kafanın bir daha gelmesi için belki yüzyıl bile yetmeyecek" diye fısıldar...

Ünlü kaşif sırf ışık kaynaklarının şiddetini ölçebilmek için 45 gün kör karanlıkta oturur, bir dakika bile dışarı çıkmaz. Deneyleri için (o devrin parasıyla) tam 100 bin frank harcar ama kimse ona "sen ne yer, ne içersin? Para mara lâzım mı?" diye sormaz...

Delikanlım, işaret aldığın gün atandan, Yürüyeceksin... Millet yürüyecek arkandan! Sana selâm getirdim Ulubatlı Hasan'dan... Sen ki burçlara bayrak olacak kumaştasın, Fatih'in İstanbul'u fethettiği yaştasın! Arif Nihat Asya

Sinan'ın, "Rum olup olmadığı" çok tartışılır. Soykütüğünü bilemiyoruz ama o "iyi bir Müslüman"dır. Kızlarına Hatice, Ümmühan, Neslihan, oğullarına Muhammed, Mustafa adını verir, onlara Efendimiz'in (sallallahü aleyhi ve sellem) yolunda yürümeyi öğretir.

Mimar Sinan daima kalıpları kırar, sürekli kendini aşar. Benzeri yapılamaz denilen Ayasofya'dan daha geniş ve yüksek kubbeyi Selimiye'ye oturtur, üstelik daha zarif ve daha aydınlık bir mekân yakalar.

Papa, hürriyetini gaspettiği Cem Sultan'ın saltanat hakkını bahane ederek Osmanlı üzerine bir sefer açmaya kalkar. Cem Sultan buna şiddetle karşı çıkar, değil Osmanlı pâdişahlığı, dünyâ emrine verilse, Müslümana kılıç çekmeyeceğini açıklar...

Hac dönüşü bir basın toplantısı yapan zenci lider, ırkçılığın çıkar yol olmadığını, kuracağı cemaate beyazların da katılabileceğini açıklar. Amerikan basınında ilk kez İslamiyet hakkında müspet yazılar çıkar ama gelgelelim ırkçılıktan başka sermayesi olmayanlar bunu hoş karşılamazlar...

O yıllarda Amerika'da yaşayan zencilerin okuyup okumaması farketmez, zira üniversite mezunu da olsalar hademelikten öteye gidemezler. Sıradan bir beyaz, yata yata otuz bin dolar kazanırken 5 bin dolar alan zenciler parmakla gösterilirler. Dışlanan siyahlar da kanun dışı işlere yönelirler...

Gasp yapmak, kadın pazarlamak, uyuşturucu satmak... Evet 'Sam amca' bütün bunlara katlanabilir ama bir zenci parçasının, itibarlı bir beyazın kızıyla arkadaşlık etmesi affedilecek suç değildir. New York polisi suç dosyası kabaran Malcolm'u izlemeye alır ve ilk işinde yakalayıp içeri tıkar...