İsmail Kapan

Evet, seçim sonuçlarına herkes saygı duymalıdır. Bunu özellikle yazıyoruz, çünkü hâlâ daha amiyane tabiriyle "karnından konuşanlar" var. Yok efendim şöyleymiş de, yok meşruiyet sorunu var mış da, mış mış da mış mış... Hayır beyler, o bulmaya çalıştığınız bahanelerin hiçbirisi geçerli değildir! Eğer gerçekten demokrasiye, ondan da ötesi milletin iradesine inanıyorsanız, gereğini yapınız.

Bugün partiler, liderler ve adaylar değil; seçmenler, yani vatandaşlar konuşacak, daha doğrusu katılımda bulunarak demokrasiye katkıda bulunacak... Çünkü demokrasinin gerçek anlamda hüküm sürmesi ancak vatandaşın yönetime katılımı ile mümkündür. Vatandaş yani halkımız, bugün işte böyle mühim bir görevi ifa edecek.

Pazar günkü yazımızda (Az gittik uz gittik... Arpa boyu yol aldık!), Cumhuriyetin kuruluşundan bugüne kadar özellikle ekonomik alanda, ne kadar geri kaldığımızı ve bunun sebebinin araştırılması gerektiğini yazmıştık. 20. asrın son çeyreğinde her şeye damgasını vurmaya başlayan ve bundan sonra daha fazla belirleyici faktör olacağı kesinleşen insan hakları ve hürriyetler meselesine bugün bir nebze de olsa temas etmek istiyoruz.

Bu gün, Yüksek Seçim Kurulu'nun da yasaklama kararlarına (ne olur ne olmaz!...) uyabilmek için seçimlerle ilgili bir şey yazmayacağım. Bu durumun size de bana da kaybettireceği bir şey yok. Çünkü, ele alınması gereken daha önemli ve daha aktüel ( 3 Kasımdan önce olduğu için) bir mesele var. 29 Ekim Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluş yıldönümü...

Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği (TOBB)'nin dün bütün gazetelerde tam sayfa olarak yayınlattığı manifesto, muhteva ve zamanlama olarak dört dörtlük bir çalışma. Bundan dolayı, şahsen TOBB'u kutluyorum. Geçmişte, daha çok TÜSİAD'ın muhtelif konularda buna benzer faaliyetlerine şahit olduk. Kaldı ki, TÜSİAD'ın bu çeşit ilanları kamuoyunda her zaman geniş destek de bulamıyordu...

Her şey iyice su yüzüne çıktı... Çalınacak minareye kılıfı şimdiden hazırlandı. ABD yönetimi, bir rivayete göre 2. dünya savaşından bu yana en yüksek savunma bütçesini kotardı... 355 milyar dolar! Türkiye'nin 79 milyar dolarlık bütçesinin neredeyse dört buçuk katı... Üstelik en iyimser rakamlarla bu bütçenin en az yarısı sadece ve sadece borç faizine gidecek. Ona göre bölgesel güç Türkiye ile, küresel hiper güç Amerika'nın imkanlarını mukayese ediniz.

3 Kasım'a iki buçuk hafta kalmış olmasına rağmen, her ne kadar hâlâ daha seçimlerin yapılıp yapılamayacağı tartışılıyor ise de, partiler can havliyle sandıktan çıkmak için son kozlarını kullanıyorlar. Ve son günlerde tartışma, en çok kadrolar ile beceri meselesine yoğunlaşmış durumda...

Avrupa Birliği Komisyonu'nun Türkiye hakkındaki ilerleme raporu, beklentilerimizi karşılamaktan uzak kaldı. Ama ümitleri de büsbütün söndürmedi. Aralık ayındaki Kopenhag Zirvesine kadar kapıları açık bıraktı. Bir ümit daha... nasıl olsa ümit fakirin ekmeği.

Bugünlerde gazete yazarlarının önemli bir kısmı, Türkiye'nin yaşamakta olduğu ve gelecekte de yaşaması muhtemel "ZOR GÜNLER"den bahsediyor. Son 20 yılını, terör belası ile boğuşarak geçirmiş ve onun yol açtığı yaklaşık 400 milyar dolarlık ekonomik kayıp sebebiyle de son on yılını hep borçlanarak ve bu borç yükünü de halkın sırtına yükleyerek işin içinden çıkmaya çalışmış olan ülkemiz, şimdilerde hem iç hem dış şartların dayattığı yeni zorlukları göğüslemekle yüzyüze...

Amerika ve İngiltere ve İsrail ve Fransa ve Almanya ve Rusya ve Çin ve Suriye ve İran ve Barzani ve Talabani ve... ve... Kuzey Irak'ta senaryoların bini bir para! Oynanmak istenen oyun sayısı oldukça fazla. İrili ufaklı oyuncu sayısı da ondan az değil.

Evet, milletimize, memleketimize büyük geçmiş olsun... Dün saat 16.00 itibariyle Türkiye, sonu belirsiz bir maceradan, daha doğrusu sonu karanlık ve kaos olan bir maceradan döndü. Meclis'in ve dolayısıyla sivil siyasetin itibarı direkten döndü.

Dünyanın çivisi çıktı!.. Bu kadar zulüm ve katliam karşısında sus pus olan ve hâlâ daha medenî olduğunu, insan haklarını savunduğunu iddia eden dünyanın belli başlı ülkeleri çok yakında başlarına ne gibi bir bela sardıklarını fark edecekler. Ama iş işten geçmiş olacak...

MÜSİAD (Müstakil Sanayici ve İşadamları Derneği) Yönetim Kurulu önceki akşam Grand Cevahir Otel'inde, gazetecilerle bir sohbet toplantısı düzenledi. Toplantının maksadı, Türk ekonomisinin içinde bulunduğu durum, yaklaşan seçimler ve siyasi gidişatın bir analizi ile Ekim ayının başında açılacak olan Dokuzuncu MÜSİAD Fuarı hakkında basın mensupları ile sohbet etmekti. Başkan Ali Bayramoğlu, gerçekten işini ciddiye alan bir işadamı ve yönetici.

Avrupa Birliği'nin hayata geçirdiği demokrasi standardı, "MUHALİF GÖRÜŞLERİN DE YAŞAMASINA ÖZELLİKLE DESTEK VERMEK"tir... Zira demokrasi farklı görüş ve fikirlerden meydana gelir. Yani bütün bir toplumu torna tezgahından çıkmış gibi aynı fikri kalıba sokamazsınız. Böyle bir yaklaşım veya uygulama en hafif deyimiyle otoriter bir rejimi ifade eder. Demokrasilerde düşünce farklılıkları toplumsal zenginlik kabul edilir ve ülkenin hem yönetiminde, hem de kalkınmasında önemli bir güç kaynağı olarak telakki edilir.

"Tuhaflık" kelimesi sizce yeterli görünmüyorsa, lugat bilginizin zenginliği çerçevesinde istediğiniz bir tabiri kullanabilirsiniz. Kelimeler farklı da olsa, sonuç aynı olacaktır. Yani garabet. Evet, tam bir garabet!..

Meşhur söz var ya; "Deveye boynun niye eğri, diye sormuşlar, o da nerem doğru ki!.." cevabını vermiş. Mi acaba? Aslında deveye haksızlık yapılıyor. Çünkü deve çok faydalı, özellikle çöl ikliminde, tabiat şartlarına dayanıklı ve son derece hassas bir hayvandır...

Sevgili okuyucularım, 25 Ağustos 2002 Pazar günü bu köşede, (Seçimler olacak mı, olmayacak mı?) başlığı ile bir yazı yazmıştım. Ve Sayın İlhan Kesici ile yaptığım görüşmenin özetini sunarak, (Galiba seçimler olmayacak... Burada "galiba" kelimesi yerine "herhalde" ifadesini de kullanabiliriz... Bu da kat'iyyet ifade eder... Yani seçimlerin ertelenmesi önlenemeyecek... kanaatini belirtmiştim.

Memleket meselelerini, sadece hamaset yüklü siyasi nutuklarla halletmeye çalışan politikacıların kamuflaj çalışmalarına aldanmayın! Bugünlerde, onların gündemi kriz, işsizlik, pahalılık, borç faizi vs. değil. Zira bu meseleler, hep vardı ve olacak... Yani bu meseleler siyasiler için sıradan işler! Dört kişilik bir aile için, açlık sınırındaki gelir seviyesi 389 milyona, fakirlik sınırı 1 milyar 104 milyona çıkmış, ne fark eder... Geçiniz bunları, daha daha önemli problemler var.

Hep tekrarlıyoruz; Türkiye garip ülke diye... Ama biz tekrarladıkça, sanki o da bize inat daha daha garipleşiyor! Ecevit, 2001 Şubatı'nda, ekonomiyi kurtarsın diye Derviş'i ta Amerikalar'dan getirtti. Fakat, bir buçuk yıl sonra, bu defa kendi partisini ve hükümetini ondan kurtarmak için sağlığını bile tehlikeye attı. Buna karşılık, Aralık 2001 tarihindeki parti bülteninde, Derviş'in çekip gitmesi gerektiğini haykıran CHP, şimdi en kıymetli varlık olarak aynı kişiye sarılmış.

Tıkanmış durumdaki siyaset, çıkış yolu arıyor. Şayet 3 Kasım seçimleri, gölgesiz ve şaibesiz olarak gerçekleştirilebilirse, bu sivil siyasetin normal mecrasına girmesi için önemli bir adım olacaktır... Evet, 4 Kasım sabahı için şimdiden bir siyasi istikrar tablosu beklenmiyor ama, seçimler, şirazesinden çıkan birçok dengenin, millet iradesiyle yeniden düzeltilmesine bir imkan verecektir.