Kemal Belgin

Geçtiğimiz çarşamba “Haftalık” yazımı göndermiştim. Aradan birkaç saat geçtikten sonra Fenerbahçe’nin malum sitesine bir bakayım dedim.

Bir zamanlar fırtınalar estirdiği dönemde hiçbir maçında, hiçbir gün “Bu ne kötü futbol” diyememiştik Es Es için…

Fenerbahçe’nin eski başkanlarından Ali Şen geçtiğimiz hafta günümüz başkanı Ali Koç’a tavsiyelerde bulunmuş. Bunların içinde bence, çok ama çok önemli biçimde, dikkate alınması gereken yönetimin tepeden tırnağa değişmesidir.

Hayatı F.Bahçe’nin içinde geçmiş bir isimdi Serkan Acar. Altyapıdan yetişip A takımda yıllarca top oynadıktan sonra ölene kadar da kulüp müdürlüğü yapmıştı…

Futbolumuzun Sinyor lakaplı efsanesini anmaya bu hafta da devam edelim…

Bizim Şenes Erzik demişti ki, "Avrupa Futbol Şampiyonası öyle 10 ülkede oynanamaz. Bir ülke ve şehirleri formülünden vazgeçilemez..." Şimdi mi?

Şifa’da okulun büyük bahçesi vardı. Orada Kâzım Abi, Rupen, Mustafa gibi mahallenin futbol mahirleri Can Bartu ile ne maçlar yapardı…

Değerli dostum Selim Soydan’ın değerli eşi, kardeşim Hülya Koçyiğit’in, Ediz Hun ve Kartal Tibet’le oynadığı 1965 yapımı “Hıçkırık” filmini izledim geçtiğimiz perşembe öğlen vakitlerinde. Ve de Kız Kulesi’ne yakın rıhtımda çekilen sahne beni perişan etti.

TFF’nin açıkladığı 10 maddelik yol haritasında acaba play-off ve bugünkü puan durumu ile liglerin tescil edilmesi var mıdır?

Ahmet Nur Çebi’nin önceki gün açıklamalarını duyunca tüylerim diken diken oldu.

“Üç büyüklerin” efsane oyuncuları arasına kulüplerine damga vurmuş birçok isim girememiş! Ayıptır yahu!

Önce İsviçre Millî Takımı’ndan tanımıştık onu... Sonra Beşiktaş’a geldi.

Taraftarların yabancı madde yağmuru ve küfürlerine rağmen kaçmayan tek isimdi…

Başkan Ali Koç bu futbol faciasını izlemek için geldiği Konya'dan dönerken acaba, "Ben bu işi artık bırakayım" düşüncesine daldı mı?

Oh be ne güzel! Ben hakem olarak 105x68 çapındaki bir alanda doksan dakika oraya buraya koşacağım... Yardımcılar olarak, yarım saha da olsa, bir aşağı bir yukarı ofsaydı ve de topun yan veya sıfır çizgisini geçip geçmediğini kollayacağız...

Zirve yolundaki takımların birbirleriyle yaptığı maçlar içinde en renkli, en zengin atraksiyonlu, en keyifli maç buydu.

F.Bahçe son dakikalarda gelen bir beraberlikle tribünlerden zaten kaçmaya başlayan taraftarına huzur verdi mi?

Başakşehir’in Sporting rövanş maçı kadrosu elime geçtiğinde derin bir “Oh” çektiğimi hatırlıyorum. Yanımdaki dostlar da “Zor be” görüşünde birleşmişlerdi.

İkinci yarının başındaki gol, iki takımın da ilk yarıdaki 'Aman sakata gelmeyelim' felsefesinden kurtulmasını sağladı…

Bunca yıldır futbol izlerim, bir kalecinin mermi gibi 90'a giden şutu makineden fırlamış yay gibi böyle kurtardığına şahit olmamıştım…