M. Ali Demirbaş

Caminin veya namaz kıldığımız odanın kıble duvarında da âyet, hadis, dînî levha bulunmamalı. Levhaları, âyetleri caminin sağ ve sol duvarına asmalıdır.

Müslümanların, müşrik olmayan Hristiyanların ve Yahudilerin kestikleri mısmıl hayvanların etleri yenir.

(İnsan doğduğu yerde değil, doyduğu yerde yaşamalı) atasözünün, vatan-ı asli ile alakası yoktur.

Allahü teâlâ bir hadis-i kudside, (Sen nefsine düşman ol, kendini beğenme, çünkü senin o nefsin bana düşmandır, karşıma düşman olarak dikilmiştir) buyuruyor.

Müminlere karşı güler yüzlü, tatlı dilli olmak hususunda samimi olacağız. Düşmana karşı da idareli olacağız, onları kendimize düşman etmeyeceğiz.

Hâl ile örnek olmak dil ile konuşmaktan daha güzel bildirir, daha tesirlidir. Onun için, muteber olan, lisan-ı hâldir.

"Sizi boş yere yarattığımızı mı sandınız?"

Âhiret hayatı, bir ihtimal değil, apaçık bir gerçektir. O hâlde aklı, ilmi olanın, Allah'a ve Onun bildirdiklerine inanması gerekir.

(Allah'a inanıyorum) diyenin, kitaplara ve bütün peygamberlere de iman etmesi ve ibadetlerini yapması, haramlardan kaçması gerekir.

Yaratıcı diye, heykel gibi, hiçbir şeye karışmadığı tasavvur edilen hayâli bir varlığa inanmanın, kâfirlik bakımından, ateistlikten hiç farkı yoktur.

Büyüklerimiz, (Bu zamanda, Ehl-i sünnet itikadında olan, haramdan sakınan, namazını kılan, evliyadır) buyurmuştur.

Ehl-i sünnet kitaplarının, bu kitaplardaki bilgilerin, bu yayınların bir kişiye daha ulaşması için elimizden geleni yapmak zorundayız.

Bir talebe, hocasının karşısında, kor ateşin üstünde, kıyamete kadar hiç kıpırdamadan, edebini muhafaza ederek saygıyla otursa, yine de hocasının hakkını ödemiş olamaz.

Namazı, kazaya bırakmak büyük günah olduğu gibi, kazasını geciktirmek de büyük günahtır. Bu büyük günah, kaza kılacak kadar zaman geçince, bir misli artar.

(Nefret ettirmeyin) demek, (Emr-i maruf ve nehyi münkeri terk edin, günahlara verilen cezaları açıklamayın) demek değildir.

Mümin, birkaç günah işler, sağdaki âmir olan melek soldakine günahları yazdırmaz, (Biraz bekle, belki bir iyilik işler) der. Kul, bir iyilik işleyince, (Şimdi yazalım) der.

Bir kimse, farz olsun, nafile olsun, herhangi bir ibadeti yaparken veya yaptıktan sonra, sevabını, ölü diri, herkese hediye edebilir.

"Peki" diyen yok olur, "hayır" diyen mahvolur. Var olan, hem kendini, hem etrafını yok eder. Yok olan, hem kendini hem etrafını kurtarır.

Sabah kuş yuvasından çıkıyor. Tevekkül ediyor. Akşama tok dönüyor. Onun gibi tevekkül sahibi olmalıyız.

Gün, tevbe ve istiğfar zamanıdır. Yarına çıkacağımız belli değil. Mümin, müminin kıymetini bilmezse Allahü teâlânın kıymetini bilmez.