M. Ali Demirbaş

Rabbimizin rızasını hedefleyip, Onun sevgili kulu olmayı tercih edenin, ilk yapacağı iş, içini temizlemektir.

Hadis-i şerifte buyuruldu ki: "Seferde namazı tamam kılan, mukimken eksik kılan gibidir."

Her biri müctehid olan Eshab-ı kiramın da, diğer müctehidlerin de farklı ictihadları rahmettir. Müctehid ictihadında isabet etmese bile yine sevab alır.

Resulullah efendimiz, cin ve melek değildir. Beşerdir, ama seyyid-ül beşer, yani insanların efendisidir. Âlemlere rahmettir.

İsa aleyhisselamın İncil'i, Musa aleyhisselamın Tevrat'ını tasdik etmiş ve haramlardan bazılarını helâl yapmıştır.

Aramızda fitneye sebep olacak, kalb kıracak, birbirimizi üzecek, gıybet edecek, bir başkasını çekiştirmeye sebep olacak konulara hiç girmemeli.

Ölmek, felaket değil, öldükten sonra başına gelecekleri bilmemek felakettir.

Büyüklerimizden duyduklarımızı naklederken de, sanki oradakilere sohbet ediyormuş, şeyhlik yapıyormuş gibi bir ortam oluşmamasına çok dikkat etmeli.

Bu kadar âyet-i kerimeye rağmen, kendi ibadetine güvenip Allah'ın azabından korkmamak ne büyük tehlikedir.

Namaz kılmayıp içki içen, Allah'tan korkmadığı için, hiçbir günahtan çekinmez. Herkesi de kendisi gibi zanneder.

Allahü teâlânın kıymet verdiği ilmi, Onun sevmediği yolda harcamak çok çirkin bir iştir. Onun kıymet verdiğini kötülemek, sevmediğini de kıymetlendirmek, yükseltmek demektir.

Sadece Allah demek yetmiyor. Hem samimi olmak, hem de doğru iman sahibi olmak gerekiyor.

Papağan gibi birkaç şey ezberleyen kişi, kendini ne zanneder de, o büyükleri ölçmeye kalkar ki?

İslamiyet, başkasını ölçme, başkasıyla uğraşma dini değildir, kendi kusurlarıyla uğraşma dinidir.

Sorduğun din kardeşin, yanlış cevap verse bile, kendi nefsin kadar yanlış cevap vermiş olmaz.

Rükûda ve iki secdede tadil-i erkân, yani Sübhânallah diyecek kadar durmak vacib, daha çok durmak sünnettir.

Allahü teâlâ kendi sözünün büyüklüğünü, güzelliğini bu harflerin içine saklayarak insanlara göndermiştir.

Namazda okunacak Kur'anın, Allah kelamı olması lazımdır. Vazife, ancak böylece yapılmış olur.

Peygamber efendimizin açıklaması olmadan Kur'an-ı kerimi doğru anlamak mümkün değildir.

Hep dünya işleriyle meşgul olmak, dünya sevgisinin kalbden çıkmaması, aldığı feyzin az olduğunu gösterir.