M. Ali Demirbaş

Büyüklerin evlatları, torunları hakkında ileri geri konuşmaktan ve aklının ermediği işlere karışmaktan sakınmalı, böylece felâkete düşmekten çok korkmalıdır.

Allah'ın Resulü "aleyhissalatü vesselâm" neyi bildirmişse, hakiki âlimler nasıl açıklamışsa, din odur.

"Bizim kitaplarımız çok kıymetlidir. Çünkü içinde bize ait bir kelime, bize ait bir yazı yoktur."

Mescitler yeryüzünde Allah'ın evidir. Çünkü orada Allah'tan bahsedilir. Paradan, mevki makamdan bahsedilmez.

Âşık olduğunu kimse bilmeyecek, duymayacak. Hiç kimse bilmeden yanıp tutuşacak. Aşkı yüzünden günah da işlemeyecek.

Evliya zatları sevmek ve onların yolunda olmak, Allahü teâlâyı sevip Onun yolunda olmaktan ayrı değildir.

"Evliyanın kalbi, nazargâh-i ilahîdir. Böyle bir kalbde bulunana Allahü teâlâ rahmet eder."

Müslümanlar, hâşâ Allah'tan başkasına mı ibadet ediyor? Selefîler, Ehl-i sünnete çok çirkin iftira ediyorlar.

"Şuurumuzun, bilgimizin dışında, sahip olduğumuz nice nimetlere sahip iken, üç kuruşluk bir dünya için mi endişeye kapılıyoruz?"

En büyük musibet, bu büyüklere tesadüf edip de yani onun zamanında, onun bulunduğu yerde yaşayıp da, onlardan mahrum kalmaktır.

Allahü teâlâ, sadece kendisine güvenenlere yardım eder. Diğerlerini ise, güvendikleriyle baş başa bırakır.

Hadis-i şerifte buyuruldu ki: "Namazda bakınmak bir hırsızlıktır. Şeytan onu kulun namazından çalar."

Osmanlıdan sonra gayrimüslimler meal işine önayak olmuş, sonra herkes meal yazmaya başlamış ve çok kimsenin sapıtmasına sebep olmuşlardır.

Allahü teâlâ için sadece dinimizin bildirdiği isimler kullanılır. Mânâsı ne kadar güzel olsa da dinin bildirmedikleri kullanılmaz.

Ayakları kıbleye doğru uzatmak tahrimen mekruhtur. Cenazeler de, ayakları değil, yüzü kıbleye gelecek şekilde, sağ yan üzerine defnedilir.

"Siz şimdi gördüğünüze ve duyduğunuza değil de, görmediğinize ve duymadığınıza tâbi olup da mı buraya geldiniz?"

Bir insan, büyüklere kavuşmadan veya Müslüman olmadan önce, hangi kabiliyete sahipse, aynı kabiliyeti bu sefer dine hizmet yolunda kullanır.

Taklidi kabul etmeyenler, bid'at mezheplerden olan Zahiriyye'yi savunmuş oluyorlar. Böylece onlar da başka mezhebi taklit etmiş oluyorlar.

Bir işi bir mezhebe göre yaparken, başka bir mezhebi de taklid etmek gerekiyorsa, iki mezhepte de bâtıl olacak bir şey yapmamak şarttır.

Zaruret olsa da, olmasa da, harac [zorluk, sıkıntı] olduğu zaman, diğer üç mezhepten biri taklit edilir.