M. Ali Demirbaş

Sual sormakla dört kişi sevaba kavuşur: 1- Sual soranlar, 2- Cevap verenler, 3- Dinleyenler, 4- Bunları sevenler...

Peygamber efendimiz, dünyanın her tarafında, Kıyamete kadar gelecek Müslümanların fenne sarılmaları için, tecrübeyi emretti.

Değil bir âlim, sıradan bir Müslüman bile, İslamî ilimlerin kolları olan fen ilimlerine yani Müslümanlığa karşı çıkmaz.

Allahü teâlâ onun iyiliği için istediğini ona vermez. O da "Niye duam kabul olmadı?" diye isyan eder.

Hoşlanmadığınız şey sizin iyiliğinize, sevdiğiniz şey de kötülüğünüze sebep olabilir. Siz bilmezsiniz, Allah bilir.

Hazret-i Ömer, Müslüman olmadan önce içindeki zararlı cevher sayesinde dehşet saçıyordu.

Allah'tan başkasının adıyla kesilmiş olan hayvanın etini yemek haramdır.

Mürtedin dinsizlik zamanında kılmadığı namazları kaza etmesi gerekmez.

Deme evliya ölüdür, derde nasıl deva olur?/Kınından çıkan kılıç, daha tesirli olur.

Kabir azabı, Cehennem azabı yanında çok hafiftir. Ölen günahkâr Müslüman ise, çektiği kabir azabı günahlarına kefaret olur.

Peygamberimiz, "İnanmayacak olan sonra da vazgeçer, çürük temel üzerine bina olmaz, ayrılacak olan şimdiden ayrılsın, sağlamları kalsın" buyurdu.

İhlâsla yapılmayan ameller de zayi olmuştur. İhlâs her şeyin sadece Allah rızası için yapılmasıdır.

Cennete giren müminler, Allahü teâlâyı mekânsız olarak görecektir. Cennet Allahü teâlânın mekânı değildir. Allahü teâlâ mekândan münezzehtir.

Peygamber efendimizin anlattığı, rüya olsaydı, hiç kimse tuhaf karşılamazdı. Hazret-i Ebu Bekir tasdik edip, yüksek derecelere kavuşmazdı.

Bu mezhepsizlere göre, Resulullah'ın açıkladığı, Eshab-ı kiramın ve Ehl-i sünnet âlimlerinin Kur'an'dan bildirdikleri, (Kur'an Müslümanlığı) olmuyor.

Ey Resulüm "Şu çürümüş kemikleri kim diriltir" diyene de ki: "O kemikleri elbette, hiç yokken var eden diriltir."

Bir sineği bile yaratmaktan âciz ateist, her canlıya can veren muazzam kudret sahibini elbette anlayamaz. Basireti kapalıdır.

Allah sevgisi arttıkça, insan hatalarını, günahlarını görür. Bu görme kabiliyeti gittikçe artar, yaptığı hataları hayatı boyunca hiç unutmaz.

Başkasının sonunu düşüneceğimize, önce kendi sonumuzu düşünelim. Hiçbirimizin sonu belli değil.

Mezhebimizin bir hükmü, bir hadis-i şerifle çelişir gibi görünürse, mezhebimizin hükmünü almamız gerekir. Mezhebimizin âlimleri bu hadis-i şerifi anlayamamış denilemez.