Meryem Aybike Sinan

Yeryüzündeki en feci şeylerden birisi hiç şüphesiz bir yakınımızla sınanmaktır. İnsanoğlu, kin ve nefretini, intikamını kimi zaman kişinin bir yakını üzerinden almayı tercih etmiştir ne yazık ki.

Önceki gün ayrılıkçı malum odaklar, gün boyunca sosyal medyada bir araya gelip yığın yığın “empati” çığırtkanlığı yaptılar. Kinaye, tecâhül ü ârif, irsâl-i mesel, leff ü neşr, istiâre, mecâz-ı mürsel, tevriye, terdit ve mübalağa denilen bütün söz sanatlarını kullanıp, güya kendilerini sevimli ve mağdur göstermeye çalışıyorlardı.

Korona günlerine tam alışmışken bu "yeni normal" çıkıp geldi. Yeni normal ile eski normal arasındaki bir noktada kendimizle baş başayız artık. Gece yarısı sokağa çıkma yasağı biter bitmez üç aydan beri sitemizdeki yazlıklarında ikamet eden İstanbullu komşular arabalarına bindikleri gibi İstanbul’a yollandılar.

Türkiye gündemi baş döndürücü bir hızla değişiyor.

Hepimizin hayatında hiç unutamadığı güzel insanlar vardır.

Geçen gün telefonum çaldı. Arayan bende numarası kayıtlı olmayan biriydi. Açıp açmama arasında kısa bir tereddütten sonra telefonu açtığımda kaşı tarafta diksiyonu hayli düzgünce bir beyefendi vardı. Hemen söze girdi:

“Sadece Türk olduğum için hapse götürülüyorum. Eğer Türk olmak suçsa, şunu tekrarlıyorum; Türk'üm ve öyle kalacağım!.."

Gaziantep ilini pek severim.

Bir milleti ayakta tutan en önemli amil nedir?

Türk Dünyasında edebiyat iklimi ne yazık ki özlediğimiz sıcaklıkta ve noktada değil zira bir türlü çiçekleri meyveye durmayan bir görüntü içinde.

Ramazan ayındayız…

“Bazen de öyle oluyor ki, Türk olduğumu sanıyorlar ancak telaffuzum nedeniyle emin olamıyorlar. Böyle olduğunda sadece Trabzonlu olduğumu söylüyorum ve bununla her şeyi açıklayabiliyorum.”

Devletin en kritik görevlerinden birini ifa ediyor.

Ağır bir imtihanın içindeyiz... Elin adamı ne yapıp etti bütün dünyaya diz çöktürüp, modern insanı evlere tıktı… Tıpkı birer sürü gibi… Sadece Hollywood filmlerinde gördüğümüz enteresan bir senaryonun içindeyiz ve “sonumuz ne olacak” kaygısıyla âdeta gün sayıyoruz.

Malatya ilginç bir kenttir... "Velisi ve delisi bol bir şehirdir" denir halk arasında. Şehirde deli çoktur derken aklınıza öyle tımarhanelik deliler de gelmesin hemen! Bu söz ile tavır ve davranışlarıyla uç noktalarda yaşayan insanlar kastedilse de doğruluk payı da vardır.

Bugünler bir geçsin hele!.. Covid-19 olup da ölmez isek, ben biliyorum ne yapacağımı!

Hayatımızın belki de en enteresan günlerini yaşıyoruz.

Tarih yine tekerrür etti...

Ne kadar tuhaf bir zamandan geçiyoruz.

Şimdi tam zamanıdır…