Nebi Miş

Aylar önce, Millet İttifakı partileri ve onlara eklemlenen HDP, yerel seçimler için taktik ve iş bölümüne dayanan bir strateji geliştirdiler.

Olabilir. Sürpriz derken, birçok yerde belediye başkanlığı seçimlerini kazanmasını kastetmiyorum.

Cumhur İttifakı’nın beka söylemine karşı muhalefet bloku, 31 Mart’ın yalnızca belediye başkanları ve meclis üyelerinin belirleneceği bir seçim olacağını söylüyor. Dolayısıyla yerel seçimler üzerinden “beka” meselesinin konuşulmaması gerektiğini savunuyor.

Cumhurbaşkanı Erdoğan katıldığı bir televizyon programında, seçim anketleri ile ilgili sorulan bir soruya, tam olarak şöyle cevap verdi: “Ben çok açık net bir şey söyleyeyim, bu anketler vesaire bunlara pek güvenim kalmadı. Çünkü geçtiğimiz seçimlerde gördük. Bir tanesi belki yakın tutturuyor. Çoğu açık ara kaybetti tutturamadı.” Erdoğan’ın bu açıklaması ile anket şirketlerinin güvenilirliğine ilişkin tartışma tekrar alevlendi. Öncelikle bir hususun altını çizeyim.

Bugün itibarıyla 28 Şubat darbesinin üzerinden 22 yıl geçti. İcra ediliş yöntemi olarak daha önceki darbelerden farklı olduğu için 28 Şubat darbesi, “postmodern darbe” olarak adlandırıldı.

“Siyasi boşluk mu dediniz” başlıklı bir önceki yazıma, doğal olarak, okuyuculardan farklı yorumlar ve tepkiler geldi. Yazının temel tezi, Türkiye’de “ana partiden ayrılarak kurulan partiler”in, Demokrat Parti ve AK Parti hariç, hiçbirinin başarı şansı yakalayamadığı üzerineydi.

Son 15 yıllık dönemde, Abdullatif Şener, AK Parti’den ayrılarak Türkiye Partisi’ni kurdu. Emine Ülker Tarhan, CHP’den ayrılarak Anadolu Partisi ile siyasette şansını aradı. Yine CHP’den ayrılan Yaşar Nuri Öztürk, Halkın Yükselişi Partisi’ni kurdu. Erkan Mumcu örneğinde olduğu gibi, AK Parti’den ayrılanlar eski merkez sağı diriltmeye çalıştı.

17-25 Aralık’ta siyasete FETÖ’cü darbe girişiminin ardından FETÖ destekli tabela partileri ortaya çıkarıldı. Bunlardan biri de İdris Naim Şahin’e kurdurtuldu. Aynı dönemde farklı adlarla kurulan FETÖ destekli proje partilerinin adını, seçimden sonra kimse bir daha duymadı.

Bugün itibarıyla listeler Yüksek Seçim Kurulu'na teslim edilecek. Adaylar netleştiğine göre artık partiler kampanyalara yoğunlaşacak.

Cumhur İttifakı karşıtı blok partileri için 1 Nisan, 31 Mart seçimlerinden daha önemli hâle geldi. Muhalefet, 31 Mart seçimlerinde alacakları sonucu, artık sadece kendi iç dengeleri açısından önemsiyorlar.

31 Mart seçimlerine giderek yaklaşıyoruz. Seçim gündemi ile ilgili partiler, seçim manifestosu ya da bildirgelerini açıkladı.

Bundan önceki iki yazıda siyasi partilerin yerel vizyonunu İstanbul üzerinden tarihsel olarak göstermeye çalıştım. Bu yazıda Erdoğan belediyeciliğinin temelini oluşturan 1994 İstanbul seçimlerine odaklanacağım.

Bir önceki yazıda, siyasi partilerin yerel yönetim vizyonunu ortaya koymak için geçmiş seçimlerde İstanbul özelinde hangi projeleri vadettiklerini çıkarmaya başlamıştım.

İstanbul’un yerelde yönetimi, siyasi partilerin yerel vizyonunu belirler. İstanbul’da yerel seçimleri kazanmanın mahiyeti, yerel yönetimlerle sınırlı değildir. Aynı zamanda Türkiye genel seçimleri kimin kazandığının ya da kazanacağının teyidi ya da habercisi olmuştur.

Yönetim sistemi ne olursa olsun, siyasi istikrarla bir ülkenin parti yapısı arasında doğrudan bir ilişki bulunmaktadır. Bir ülkede parti yapısı kurumsallaşmış ise o ülkenin siyasi sisteminin istikrarı da bundan olumlu anlamda etkilenir.

Cumhurbaşkanı Erdoğan, geçtiğimiz perşembe günü AK Parti’nin yerel seçim manifestosunu açıkladı. “Memleket İşi Gönül İşi” ve “Gönül Belediyeciliği” temasının merkezde olduğu, manifestoda şu 11 başlık öne çıkarılmıştı: Şehir Planları, Altyapı ve Ulaşım, Kentsel Dönüşüm, Akıllı Şehirler, Çevreye Saygılı Şehirler, Sosyal Belediyecilik, Yatay Şehirleşme, Halkla Birlikte Yönetim, Tasarruf ve Şeffaflık, Değer Üreten Şehirler.

24 Haziran seçimlerine gidilirken muhalefet partileri ve destekçileri çok heyecanlıydı. Beklentileri yüksekti. Muhalefet blokunda oluşan “ittifak” ve “güç birliği” arayışı, AK Parti karşısında öz güvenlerini yükseltmişti. Muhalefet liderleri ve onları destekleyen geleneksel ve sosyal medya hesapları, “tamam” mesajları ile yeri göğü inletiyorlardı.

İttifaklar şekillendi. Partiler yerel seçimlere ne tür bir ittifak ile gideceklerine dair müzakereleri aşağı yukarı tamamladılar. Seçmenler, partilerin ittifak görüşmeleri sürecindeki izledikleri siyaseti yakından izledi. Başka hiçbir gösterge olmasa bile, seçmen; partilerin sadece adaylarını belirleme sürecine ve ittifak görüşmelerindeki tutumlarına bakarak, hangi partinin ülkeyi daha iyi yönetebileceği konusunda yeterince bilgi sahibi olur. İttifak partilerini, müzakere sürecindeki performansları açısından tek tek değerlendirdiğimizde karşımızda şöyle bir tablo var.

Türkiye’de anket şirketlerinin sayısı her geçen gün artıyor. Hem ulusal hem bölgesel hem de yerel düzeyde faaliyet gösterenler var. Seçim dönemlerinde anket şirketlerinin sayısının bir anda arttığı da biliniyor.

Geçtiğimiz hafta HDP Mardin Belediye Başkan adayı Ahmet Türk, seçimlerde muhalefetin “güç birliği” yapmasına yönelik bir röportaj verdi.