Nebi Miş

Gençler arasında “deizm” ya da “ateizm” yaygınlaşıyor mu? Bilmiyoruz.

Şu an Türkiye’de örgütlü bazı muhalefet gruplarının Türkiye ile ilgili gelecek tasavvurlarında ilgilendikleri tek bir konu var: AK Parti iktidarını her ne olursa olsun 2019 seçimlerinde sonlandırmak.

CHP yönetiminin 2019 seçimlerine ilişkin netleştirebildiği tek strateji, ittifak ile ilgili senaryonun sağ siyasetçi ya da partiler üzerine şekillenecek olması. Şu ana kadar başka bir strateji belirlenmiş değil.

Bir önceki yazıda, Cambridge Analytica isimli veri analiz şirketinin milyonlarca Facebook kullanıcısının kişisel verilerini kullanarak, ABD seçimlerini ve İngilizlerin AB’den çıkmasına yol açan Brexit kampanyasını nasıl maniple ettiği ile ilgili, Batı’da yürütülen tartışmalara değinmiştim.

Gezi Parkı eylemleri sırasında, hükûmet karşıtı çevreler eylemlere katılan genç kuşağa “orantısız” güzellemeler yaptılar.

Geçen senenin son aylarında bu köşede, CHP’nin seçimlere yakın bir döneme kadar, iktidara ve onun politikalarına yönelik negatif siyaset söylemini sertleştireceğini söylemiştim. Bu kutuplaştırıcı dilin seçim yaklaştığı bir dönemde ise “popülist vaatleri içeren daha ılımlı ve pozitif bir siyasal söyleme yöneleceğini” belirtmiştim.

Sadece Türkiye’de değil, dünyada da bu tartışmanın geçmişi epeyce eskiye dayanır. Dünyada, özellikle 11 Eylül saldırılarının ardından terör ve medya konusu daha geniş çalışmalara konu oldu.

Hafta içinde Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın yerel seçimlerle ilgili olarak “gönüllü ittifak”a olumlu baktığı medyada geniş bir şekilde ele alındı.

Zeytin Dalı Harekâtı’nın siyasi kararını kim aldı?

Çanakkale Zaferinin de 103. yıl dönümü olan 18 Mart’ta, Afrin terör örgütlerinden temizlendi, özgürleştirildi. Zeytin Dalı Harekâtının 57. gününde gelen bu zafer, terörle mücadele açısından her anlamda birçok ezberi bozdu. Bozmaya devam edecek.

AK Parti döneminde 12 seçim yapıldı. Bu seçimler, AK Parti öncesi seçim düzenlemelerine göre gerçekleştirildi.

Seçim ittifaklarının da önünü açan seçim kanunlarında önemli değişiklikleri içeren kanun teklifi Meclis’te kabul edildi.

​2019 seçim çalışmaları 16 Nisan halk oylamasının hemen ardından başladı. Yüzde 48’lik “hayır” oyları AK Parti karşıtı muhalefeti heyecanlandırmıştı. Bu çevreler önce, bu yüzde 48’lik kesimleri nasıl 2019 seçimlerine taşıyacaklarını tartıştılar.

İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana Almanya’da hükûmetin kurulamadığı en uzun dönem yaşandı. 24 Şubat 2017’de yapılan seçimlerin üzerinden beş ay geçtikten sonra, çok uzun pazarlıkların sonucunda ancak koalisyon anlaşması yapılabildi. Daha hükûmet tam olarak açıklanmış da değil.

Cumhur ittifakı karşıtı muhalefet şu an “kâğıt üstünde” bir ittifak arayışı içinde. Yapmaya çalıştıkları şey şu: Cumhur İttifakı’na dâhil olmayan bütün partileri oy pusulasında tek bir “ittifak” sütunu içine almak.

Millî Görüş Hareketi, Türkiye siyasetinin bugününün şekillenmesinde istisnai bir yere sahiptir. Mevcut durumda, kurumsal yapısı ve birliktelik gücü zayıflasa da potansiyel bakımından hâlâ çok önemli bir siyasi harekettir.

7 Haziran 2015 seçimlerinde AK Parti karşıtı muhalefet, seçim öncesinde seçimlerin güvenliğine yönelik AK Parti’yi merkeze koyarak onca yaygara kopardılar.

28 Şubat 1997’de MGK “irtica” gündemi ile toplandı. MGK’nın asker kanadı 18 maddelik bir listeyi hükûmete dayattı. MGK Genel Sekreterliği “kararlar uygulanmazsa yaptırımlar gelir” açıklaması yaptı.

Türkiye ile aynı dönemde askerî darbelere maruz kalan ülkeler, darbe ve darbecilerle erken bir dönemde hesaplaşmıştır. Örneğin Portekiz 1970’lerin ikinci yarısında, İspanya ve Yunanistan 1980’lerin başında darbecilerini yargılamıştır. Söz konusu tarihlerden sonra ise darbe kültürü ve vesayet taraftarları bu ülkelerde her anlamı ile zayıflatılmıştır.

İttifakları da içeren seçimlere ilişkin düzenlemenin Meclise sunulmasından itibaren, teklifin içeriği ve Türkiye siyasetine muhtemel etkisi çok farklı bağlamlar üzerinden tartışılmaya başlandı.