Nebi Miş

​Son dönemde, geçmişte başörtüsü yasağını savunanlar, “zamanın ruhu”ndan olsa gerek, bu yanlışlarından dolayı öz eleştiri yapmaya başladılar.

Muhalefet sıkıştı. Karşıtlıkla ilgili yeni söylem üretemiyor. Özellikle dış politikada muhalefet yapabildiği alan gittikçe daralıyor.

“İdlib’de bugüne nasıl gelindi” başlıklı bir önceki yazımı şöyle sonlandırmıştım

​Ocak 2017’de Suriye’deki iç savaşın sonlandırılması ve siyasi bir çözüme ulaşmak için Astana Süreci başlatıldı. Türkiye, Rusya ve İran’dan oluşan üç garantör ülkenin çabalarıyla çatışmalar azaltılacaktı.

Bu köşede, “hakikat sonrası” (post-truth) siyaset tarzı ve hakikatin itibarsızlaştırılması üzerinden senaryo siyasetine başvuran siyasetçilerle ilgili birçok yazı yazdım.

Trump’ın sözde barış söylemiyle açıkladığı “Filistin’inin tasfiye planı” olarak değerlendirilen “yüzyılın anlaşması” ölü doğmuştur. Bunu açıklayanlar da biliyor. Söz konusu plan geçen yıl, tartışmaların ve tepkilerin mahiyetini ölçmek için sızdırılmıştı. Uzun süredir açıklanacağı bekleniyordu.

​17 Ağustos 1999 Marmara depreminde resmî kayıtlara göre 17 bin insan hayatını kaybetti. 200 bin kişi evsiz kaldı. Deprem 7,4 büyüklüğünde ve gece saat 03.01’de meydana gelmişti.

Gerçeklerin ortaya çıkması için yaşadığımız dönemde uzun zaman geçmesi gerekmiyor.

CHP, TBMM Başkanlığına “FETÖ/PDY’nin siyasi ayağının ortaya çıkarılması” için araştırma önergesini gündeme getirdi.

Muhalefetin belediye başkanları, verdikleri sözleri tutmada zorlanıyor. Böyle olunca da, halkın kendilerine yönelik şikâyet ve beklentilerini yönetmek için çeşitli bahanelere başvuruyorlar.

Bir önceki yazıda siyasette tekrarlanan yeni ezberlere değinmiş ve bunun ne anlama geldiğini bugüne bırakmıştım.

Toplum değişiyor. Dünyada değişimin katsayısının yüksek olduğu bir dönemden geçiyoruz. Fakat bu değişim, Türkiye’de son 10 yıllık dönemde, dünya ile karşılaştırıldığında, çok daha hızlı bir ivmeyle gerçekleşti.

130 günden fazla bir süredir Diyarbakır’da anneler evlat nöbeti tutuyor. Toplumun büyük bir kesimi Diyarbakır’da nöbet tutan annelere destek verdi.

Muhalefet, Libya’ya Türkiye’nin asker göndermesine karşı çıktı. Sadece asker göndermeye değil, Libya’da uluslararası anlamda tanınan Feyaz Serrac liderliğindeki Ulusal Mutabakat Hükûmeti ile anlaşma yapmasını da sorun olarak gördü.

Beş gün boyunca “Hazır ol seni vuracağım” diyen İran, ABD’nin Irak’taki iki üssünü balistik füzelerle vurdu.

“Orta Doğu bataklığında bizim ne işimiz var” demek kuru bir hamasettir. “Ne işimiz var Libya çölünde” açıklamasını yapmak, ülkenin millî çıkarları ile ilgili söyleyecek bir sözünün olmadığına işaret eder.

Yakın bir dönemde, yalan haberden ve üretilmiş sahte içerikten korkmamıza, endişe etmememize gerek kalmayacak.

Bir önceki yazıda gelecek yıl muhalefet partilerini neyin beklediğine değinmiş iktidar konumunda bulunan AK Parti’yi ise bu yazıya bırakmıştım.

2011 yılında yapılan seçimlerin ardından Türkiye’de siyasetin normalleşeceği varsayılıyordu. Seçimi büyük farkla kazanan AK Parti’nin ülkenin yönetiminde elininin rahatlayacağı düşünülüyordu.

Türkiye’nin 60 yıllık rüyası gerçekleşiyor. Türkiye kendi otomobilini üretiyor...