Öcal Uluç

İnsanlığın yetiştirdiği en büyük bilginlerden biri olan Albert Einstein “Bilgi deneyimden gelir, bilgi malumat değildir. Bilmenin tek yolu deneyimlemektir” demiştir. Ama aynı Einstein “Aynı şeyi tekrar tekrar denemek ve farklı sonuçlar beklemek deliliktir” de demiştir.

Hâlâ konuşuyorlar… Doğrusu ya, Fatih Hoca’nın spor yazarlarının önüne çıkıp “masal anlatmasındaki” pişkinliği, Burak Başkan’ın Galatasaraylıların önüne çıkıp “hikâye anlatmasındaki” cinliği anlamakta zorluk çekiyorum. Zira G.Saraylıların artık onlara inanacaklarını sanmıyorum.

Ey ‘Pereira gitsin’ciler; muradınıza erdiniz. Peki, F.Bahçe o gitti diye düzeldi mi şimdi?

1955’ten beri spor yazarı ve “spor da yazan gazeteci” olarak, sporun içindeyim. O yıldan bugünlere kadar “Galatasaray’daki gibi” 17 başkan geldi, geçti Fenerbahçe’den…

Süper Lig’de takımını 9’unculuğa düşüren “maaşını verdiği” teknik direktörüne laf söyleyemeyen Başkan, “başarısızlığının üstünü örmek, o hocayı korumak için” yıllar yılı “bu stratejiyi uygulamış ‘hedef saptırma ustası’ Aziz Yıldırım’dan esinlenerek… Futbolda “devleti temsil eden” Futbol Federasyonu’na “aklına değil, ağzına geleni söyleyecek kadar” cesur…

Artık, “komik bir senaryonun yazarları, yorumcuları” olduk!..

Galatasaray, Avrupa kupalarında, grubundan “lider, namağlup” ve 6 maçta 12 puanla çıktı…

Futbol medyamızda “garip bir tablo” ortaya çıktı ve yerleşti; yanlış yapanlara toz kondurmuyorlar…

Haftalar önce yazmıştım; “Sergen Beşiktaş’ı, Terim Galatasaray’ı yakıyor” diye…

“Lafla peynir gemisi yürümez” sözü, tam da bugün sanki “Galatasaray için söylenmiş bir söz” gibi…

Yıllar yılı, “hakemler infaz edildi, MHK başkan ve yönetimleri değişti, dahası federasyonlar değiştirildi” ama üç büyüklerin şikâyetleri, feryatları, baskıları, tehditleri değişti mi?

Bugüne kadar 17 G.Saray Başkanı’nı yazdım, eleştirdim, alkışladım… Bunların içinde “ilk beşimdedir” Mustafa Başkan…

Beşiktaş elendi, “Avrupa kupaları kapısının dışında kaldı”, Fenerbahçe elendi “Avrupa Konferans Ligi’ne gitti” ve…

Başkanı Burak Elmas derbiden sonra mağlubiyeti “sisler arasına göndermek” ve “teknik direktörünü sahneden çekmek” için uğraştı, durdu...

Evet, “egolarını yenemeyen” iki hoca, Beşiktaş’ı ve Galatasaray’ı yakıyor!..

Diyelim ki, İzmir Urla’da değil, İstanbul’da Polonezköy’de yaşıyorum. Galatasaraylıyım. Yarın gece “kendi stadımızda” Fenerbahçe ile oynayacağız. İki takım için de yılın “en kritik maçlarından” biri…

Gruptaki “Cebelitarık maçlarının dışındaki 8 maçta yenilen 16 gol”; maç başına ortalama 2 golü gösteriyor; “bu defans sorununu çözemezsek, son 3’e kalabilir” miyiz?..

Ağaoğlu da, Avcı da, yardımcılarıyla beraber bu yeri hak ediyorlar, elbette futbolcular ve “fedakâr” taraftarları da…

Galatasaray'da, Başkan varken, "Yönetim Kurulu Sözcüsü" varken, "ramp ışıklarına (Tiyatrolarda, sahnenin ön kenarı boyunca zemine yerleştirilen ve tepeden gelen ışıkları yumuşatmak amaçlı ışıklar) çıkmayı" seven bir "Başkan Yardımcısı" var; Rezan Epözdemir...