Ömer Söztutan

Bir yandan ona tutulmak istemezsin, bir yandan da bakmaktan kendini alamazsın...

“-Çevrede görülen her şey insanı yaralayabiliyor, insanı küçültebiliyor...

Bakiyeniz yeterli değil...

İnsanlar, hele şu son zamanlarda bir özgürlük teranesi tutturdular;

-Karşınızdakini dinlerken, “ne dedim ben” sorusuna cevap olabilecek birkaç done edinin...

“-Her zaman yorgundur, sanki bütün gün taş taşımış gibi...” (...Sizin yorgun olabileceğiniz gibi bir fikre sahip değildir)

-“Telefonumun ekranına senin resmini koydum” desen, teşekkür etmek yerine “Hangi resmimi” diye sorarlar...

-Cenazen olsa kafama sim döküp gelirim; Sana olan nefretimi tartışmayalım istersen... ...

Hepimiz olaylara tahammül etmeye, alışmaya ve suçu içinde bulunduğumuz duruma atmaya meyilliyiz...

-En başta bütün kahvehaneler kültür merkezi olurdu...

“-Kendini şimdiki konumundan farklı hissedebileceğini düşünmeye cesaret bile edemiyorsun...

Tek çocuk deyiminden nefret ediyordum...

“-Saçımı kestirmeyi düşünüyorum...” (...Öyle bir niyetim yok ama saçım nasıl sence?...)

“-Gelirken bir şey almamı istiyor musun?...” (...Geç kaldım biliyorum, nasıl telafi edebilirim) ...

* Çocuklarınız tıpkı size benze-meye başladılar, siz onlardan hoşlanmıyorsunuz ama torunlarınız harika şeyler. Değil mi?

Hayat ilerledikçe, annemin ne kadar olağanüstü bir insan olduğunu daha iyi anlıyorum...

-Her kadın yaşlandığında anlatmayı dört gözle bekleyeceği, yeterince ilginç bir geçmişe sahip olmalı...

-Klavyemin arasından 2 dilim pizza çıktı...

-Hedefimiz büyük, ama basamakları küçük tutmalıyız... Yoksa ayağımız kırılır...

-Takip eden ve laf atan âdemoğluna “Bas git zübük” diye sert çıkışınca bile, “Ana, kadın bana hasta oldu” şeklinde karşılanandır...