Osman Ünlü

Dünyayı kısa zamanda medeniyete kavuşturması, Kur’an-ı kerimin mucize oluşuna bir başka delildir.

İmanın temeli ve en kuvvetli alameti, Müslümanları sevmek ve Müslümanlara düşmanlık edenleri sevmemektir.

Kur'an-ı kerimin ve hadis-i şeriflerin manalarını herkes doğru anlayabilseydi yetmiş iki sapık fırka meydana çıkmazdı.

Kur'an-ı kerimde mealen, "Kendinizi, evlerinizde ve emirlerinizde olanları ateşten koruyunuz" buyurulmaktadır.

Allahü teâlâ herkese mal, evlat, rızık, hidayet gibi her iyiliği fark gözetmeksizin göndermektedir.

Peygamber efendimiz heybetli idi yani saygı ve korku hasıl ederdi. Fakat kaba değil, nazikti. Cömert idi, fakat israf etmezdi.

Kapıya vurarak, zili çalarak veya seslenerek, mesela selam vererek izin istemeden içeri girmemelidir.

Rütbe ve nimeti çok olan önce selam verir. Nitekim mirac gecesi önce Allahü teâlâ selam verdi.

İmam olmak için altı şart lazımdır. Bunlardan biri bulunmadığı bilinen imamın arkasında kılınan namaz sahih olmaz.

İmam-ı a'zam Ebu Hanife hazretleri, "İman artmaz ve azalmaz" buyuruyor. Çünkü iman, kalbin kabul etmesi, inanması demektir...

"Bu hâlin iki sebebi olabilir: Ya Allahü teâlânın verdiği habere inanmıyorlar veya Allahü teâlânın görmesine önem vermiyorlar!.."

"Din bilgilerinden kendine lazım olanları öğrenmek farz-ı ayndır. Bundan fazlasını ve faydalı olan diğer bilgileri öğrenmek farz-ı kifayedir."

Riya, gösteriş ve hakkı batıl ile karıştırarak mevki, makam sahibi olmak caiz değildir. İyi niyetle olsa da, caiz değildir.

Meydanda olan şey, inkâr olunamaz. Allahü teâlânın varlığına inanmamak, meydanda olan şeyi inkâr etmek olur...

İman edilecek şeyleri ve farzlardan, haramlardan meşhur olanları, lüzumu kadar öğrenmek farzdır. Bunları öğrenmemek haramdır.

Bir işi, bir ibadeti yaparken başka bir mezhebi taklit eden kimse, kendi mezhebinden çıkmış, mezhep değiştirmiş olmaz.

Hadis-i şerifte, (Ahlâkınızı iyileştiriniz) buyuruldu. ?İnsanların, ahlaklarını değiştirme konusunda istidatları, kabiliyetleri aynı değildir.

Hazret-i Osman'ın güzel hâllerinden birisi de; Müslümânları hased etmemesi, onlara karşı kin beslememesi, sû-i zân etmemesi, her belâ, musibet anında öfkesini yutması, sabretmesidir.

Eshab-ı kiramın hepsi müctehid, derin âlim ve mezhep imamı idi. "Eshab-ı kiram hangi mezhepteydi" demek, "Alay komutanı, hangi bölüktendir" demeye benzemektedir.

Din büyüklerinden, Allah dostlarından feyz almak isteyenin salih Müslüman olması lazımdır.