Osman Ünlü

İnsanların, âhiretteki ni'metlerden mahrûm kalmalarının sebebi, Allahü teâlâdan ve Onun gönderdiği emir ve yasaklardan yani İslâmiyetten yüz çevirdikleri içindir. Yüz çeviren, elbette bir şey alamaz...

Müslümanın, Allahü teâlânın emirlerini yapmakta ve rızâsını kazanmakta, gayretli olması lâzımdır. Dinin emirlerini yerine getirmekte gayretli olmak, îmânın kuvvetli olduğunu gösterir...

İnsân, dünyâda neyi tercih etmiş, nereye yatırım yapmış ise, âhirette tercihinin, yatırımının karşılığını bulacaktır. Bu bir tercih meselesidir...

Hırsızlık, büyük günâhlardan biridir. Kadın olsun, erkek olsun çok kimse bu günâha yakalanmıştır. Hırsızlığın inceliklerinden kurtulabilen kimse pek azdır...

Hıyânet etmek, insanların öfkelenmelerine sebep olur ki, harâmdır ve münâfıklık alâmetidir. Hıyânetin zıddı, tersi ise, emânettir, emîn olmaktır. Emânet ve hıyânet, mâlda olduğu gibi, sözde de olur...

Ölüm ânında insanın cesedi terler. Gözleri süratle iki tarafa gider. Burnunun iki tarafı çekilir. Göğüs kemikleri kalkar, soluğu kabarır, benzi sararır. Rûhu kalbe gelince dili tutulur...

Akıl, anlayıcı bir kuvvettir. Faydalıyı zararlıdan ayırt etmek için yaratılmıştır ve bir ölçü âleti gibidir. İki iyi şeyden, daha iyi olanını ve iki kötü şeyden, daha kötü olanını ayırır. Akıllı kimse, sâdece iyiyi ve kötüyü anlayan değil, iyiyi görünce onu alan ve kötüyü görünce de onu terk edendir.

Bu dünyâ, bir konaktır. Âhirete göre ise, zindân gibidir. Bu geçici varlık, bir görünüştür. Gölge gibi, yavaş yavaş çekilmekte ve geçip gitmektedir...

Duâ almak için, evvela karşıdakinin sevgisini ve güvenini kazanmak lâzımdır. İnsan, sevdiğini dinler ve sevdiğine itaât eder. Sevgiyi kaybedenler, geçici bir süre için belki başarılı gibi gözükebilirlerse de, o hâl, kalıcı değildir.

İnsanın ilmi arttıkça, Allahü teâlâdan korkması artar. Günâh işlemeye cesâret edemez. Bunun için, Peygamberler, tevâzu sâhibi idiler. Allahü teâlâdan çok korkarlardı...

İnsân, Allahü teâlâya ne kadar yaklaşırsa, hem dünyâda ve hem de âhirette mutlu olur. İnsân Allahü teâlâdan ne kadar uzaklaşırsa hem dünyâsı hem de âhireti perişan olur...

İnsân, dünyada kendisine îmân nimetinin gelmesine sebep olanları unutursa, âhirette de kendisi unutulur. Eğer unutmazsa, nimet sahipleri de unutmazlar!..

Kalbin temizlenmesi, İslâmiyyete uymakla olur. İslâmiyyet, ilim, amel ve ihlâs olmak üzere üç kısımdır. Emirleri ve yasakları öğrenmek, öğrendiklerine tâbi olmak, bunları yalnız Allah rızâsı için yapmak lâzımdır...

İnsânın bedeninde hastalık yapan urlar olduğu gibi, kalbi de hasta yapan urlar, tümörler vardır. Vücuttaki urların, tümörlerin temizlenmesi, tedâvi edilmesi lâzım olduğu gibi, nûrların gelmesine mâni olan kalbdeki urların da temizlenmesi şarttır.

Evlât, güzel kokan bir çiçek gibidir ve çok büyük bir nimettir. Nimetin kıymeti bilinmezse, elden gider. Güzel kokan bu çiçeği, isyân, inkâr ve günâh bataklığına atarak soldurmamalı, çirkin kokmasına sebep olmamalıdır...

Allahü teâlâya îmân eden, O'nun emir ve yasaklarına saygılı, yarattıklarına da merhametli olur. Allah korkusu ve Allah sevgisi, insanları saâdet ve huzûra kavuşturan iki kanat gibidir. Peygamber efendimiz; (Bir kimse, Allahtan korkarsa, her şey ondan korkar. Bir kimse Allahtan korkmazsa, her şeyden korkar olur) buyurmuştur.

Müslümân, iyi insan, aklı başında kimse demek olup, hem kendine, hem de başkalarına zarar vermez. Allahü teâlânın emirlerine itâat ve kul haklarına riâyet eder. Herkese iyilik edip, kötülük yapanlara nasîhat verir...

İlim öğrenmek, elbette lâzımdır. Fakat insana verilen ömür, sınırlıdır. Bunun için, mühim olanlara öncelik vermelidir. Emredilen ibâdetler, bilgisizce yapılırsa, bunun bir faydası olmaz.

Bir insan için ölüm ânı yani son nefeste îmânla gitmesi çok mühimdir. Ölürken îmânla gitmeyen kimseyi, hayatında övmek neye yarar?

Bayramlar, tövbe ederek günâhlardan, hak sahipleri ile helâlleşerek kul haklarından kurtulmak ve büyüklerin, ana-babanın, mü'minlerin duâlarını almak için birer vesiledir, fırsattır...