Osman Ünlü

Allahü teâlâ, affedicidir ve affetmeyi sever. Şartlarına uygun olarak yapılan duâ ve tövbeleri kabul eder ve günahları da affeder...

Müslüman olan, dünya ve âhiret saâdetinin sermâyesini ele geçirmiş demektir. Ancak ticârette gâye, kâr etmektir. Zira iflâs edene, akıllı tüccâr denmez...

İnsanın şerefi, kıymeti, ilmi ve edebi ile ölçülür. Allahü teâlâya karşı edebi gözetmeyen bir kimse, kullara karşı da edepli olamaz, onlara şefkat ve merhametle yaklaşamaz...

Orucun Allahü teâlânın emri olduğuna inanmak ve sevâb beklemek lâzımdır. Günün uzun olmasından ve oruç tutmak güç olmasından şikâyet etmemek şarttır...

Her günâhtan sonra, şartlarına uyarak hemen tövbe etmeli ve affedilmekten ümitli olmalı, ümitsizliğe düşmemelidir...

Mal, büyük bir nîmettir. Malı isrâf, Allahü teâlânın nîmetini hakîr görmek, nîmete kıymet vermemek, nîmeti elden kaçırmak, kısaca küfrân-ı nîmet etmek, yâni şükür etmemek olur...

Oruç tutmak, mide rahatsızlığına sebep olmadığı gibi, aksine midenin sıhhati için çok faydalıdır. Bu husûs, bugünkü modern tıp mütehassısları tarafından isbat edilmiştir...

İslâmın ana bilgilerini, temel kitâplarını değiştirmeye, zamâna uydurmaya kalkışmak, İslâmiyyeti değiştirmek, bozmak olur...

Allahü teâlâ emrettiği için çok çalışıp, çok kazanmak ve kazandığını, Onun emrettiği yerlere sarf etmek, Allahü teâlânın kullarına yardımcı olmak, ibâdettir...

İnsan, ya kendisi gibi yaratılmış olan bir varlığın esiri, kölesi, kuludur veya her şeyin sahibi, yaratanı olan Allahü teâlânın kuludur. Tercih insana bırakılmıştır. Herkes, dünyada yaptığı tercihe göre, âhirette hesap verecektir...

"Zâlimin zulmü varsa, mazlûmun da Allahı var!" sözünü unutmamalıdır. Herkes ne ekerse onu biçer ve yaptığının karşılığını bulur. Eden, ettiğinin karşılığını mutlaka görür...

Rabbimiz, Berât gecesi gibi kıymetli gecelerde, duâ ederek, yalvararak, tövbe ederek, günahlardan kurtularak, berâtımızı almamızı nasib eylesin...

Bir gün Hakîm-i Tirmizî hazretlerine "Îsâr nedir?" diye sorulunca "Başkalarının lezzetini ve rahatlığını, kendi lezzet ve rahatlığına tercih etmektir" cevabını vermiştir...

Îmân edenler, dünyâda, birkaç gün dert, belâ çekmeselerdi, Cennetin lezzetlerinin kıymetini anlayamazlar ve ebedî ni'metlerin kıymetini bilemezlerdi...

Herkes kimden iyilik görürse, onu sevmeye başlar. Herhangi bir insana yapılan iyilik, gökten lamba olarak yeryüzüne inse, bu iyilikten hasıl olan nûr, o kadar parlak olur ki, güneş onun yanında çok sönük kalır...

Müslümânlık demek, Allahü teâlânın ve Onun Peygamberinin râzı olduğu, beğendiği şeyler demektir. İbâdet de, âmir tarafından emredilen şeyi yapmak, men, yasak edileni yapmamaktır.

Şecâatin yani kahramanlığın temeli, Allahü teâlânın takdîrine râzı olmak, Ona tevekkül etmek, Ona güvenmektir. Allahü teâlânın yaptığında, yarattığında mutlaka hayır vardır diye inanmak lâzımdır. Hadis-i şerifde buyurulduğu gibi: (El hayru fî mâ sana' Allahü teâlâ! Allahü teâlânın yaptığında, yarattıklarında, gönderdiklerinde hayır, iyilik vardır)

Ne olursa olsun hayırlısını istemek lâzımdır. Vâki olanda hayır vardır diye inanmalıdır. Dinimizde, bir şeyin muhakkak olmasını istemek, uygun değildir...

Dilin tehlikesi büyük, âfeti ise çoktur. Susmak sureti ile bunlardan kurtulmak mümkündür. "Dilin kendisi küçük, fakat cürmü, yaptığı büyüktür ve çoktur" denilmiştir...

insan, başına gelen dertleri, belâları, kullara değil, Allahü teâlâya arz etmelidir. Dert ve belânın, insanın kendi kusûr ve kabahatlerinden dolayı olduğunu unutmamalıdır...