Prof. Dr. Ahmet Şimşirgil

Tarih cahilleri konuşmaya başladıklarında iftiradan kurtulamazlar!

Osmanlı küçük bir beylik iken medeniyetin hemen her alanında atılımlar yaparak dünyanın bir numarası olma yolunda haşmetli adımlarla ilerlediler.

ABD, Türkiye sınırına yalnızca 50 kilometre uzaklıkta bulunan Yunanistan’ın Dedeağaç bölgesine askerî yığınağını devam ettiriyor. Bu durum son bir yıldır, “ABD ve Yunanistan, Türkiye'ye mi saldıracak?” sorusunu canlı tutuyor. Zira ABD’nin bu tutumu Yunanistan’ın Türkiye’ye karşı iyice saldırgan bir politika takip etmesine yol açıyor.

Korkaklar yanında bir hami bulduklarında sırtlan kesilirler! Yunanlılar da son bir yıldır ABD’nin ülkesi içerisine yaptığı silah sevkiyatından büyük cesaret almış gözüküyor. Bizim kafasını kuma gömmüş siyasetçilerimiz görmese de Türkiye’ye karşı söylemleri ve icraatları ile bunu açıkça ortaya koyuyorlar.

​Her işin bir, hayrın bin mânisi vardır, demişler. Hayırlı ve güzel işlerde hasetçiler ve engel çıkaranlar da artıyor. Günümüzde bu husus zirve devrine erişmiş bulunmaktadır.

​Bazıları neden Halis Aydemir’e bu kadar yüklendiğimizi sorgulayabilir ki soranlar da az değil. Evet, birileri din adına yalan yanlış bilgilerle insanları ifsat ederken bir ilim adamı olarak bizim sessiz kalmamız elbette uygun değil.

Geçen hafta Din İşleri Yüksek Kurulu (DİYK) üyesi Halis Aydemir’in kaza namazlarını inkâr ettiğini hatta yük olarak gördüğünü ve fetvaya muhalif olduğunu belirtmiştik.

​Geçen hafta "tarlaların sürülmesi"nden bahsetmiştim. Bu konuda en fazla yoğunluk ilahiyat ve tarih alanlarında yaşanıyor. Gençleri bu sayede dininden, ecdadından, tarihinden soğutuyorlar. Yahut da yanlış yollara sürüklüyorlar.

​Rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu’nun siyasetteki özlü sözleri zaman zaman sosyal medyada paylaşılır. Bana göre onun en çarpıcı ve ders niteliğindeki deyimi ise nedense görmezden gelinir. O, 2009 yılında parti örgütlerine yönelik provokatif sızmalara neden engel olmadıklarını soran bir gazeteciye, “Bizim tarlamızı çok önceden sürmüşler” cevabını vermişti.

​Önceki haftalarda İbni Teymiye’nin Ehl-i Sünnete zıt fikirlerini ve ona karşı İslam âlimlerinin reddiyelerini köşemde kaleme aldım. Bu hususta okuyucularım yoğun bir şekilde takdirlerini beyan ettiler.

Bu haftaki yazımda İbni Teymiye’nin yaldızlı ifadelerle anlatılan Moğollarla büyük cihadının(!) içyüzünü anlatacaktım. Ancak Gezi davası kararının verilmesi ile birlikte yapılan açıklamalar şimdilik o konuyu ertelememe yol açtı...

Küçüklüğünden itibaren iyi bir tahsil gören ve ilim sahibi olan İbni Teymiye, önceleri Hanbeli mezhebi müderrisliği yapmıştı. Bir müddet Hanbelî mezhebinde olanların sorularına cevap ve fetvalar verdi. Yunan filozoflarının ve Şiilerin fikirlerini tenkit etmek için kitaplar yazdı. Şöhret sahibi oldu.

İbni Teymiye ve kitapları, günümüzde bilhassa kendilerine Selefiyeci diyen mezhepsizlere kaynak olmaktadır. Mezhepsizler onu övmekte hatta "İslam müceddidlerinin piri!" diyerek sunmaktadırlar.

​Selefîlik meselesi veya mezhebi günümüzde lehte ve aleyhte olarak çok konuşulur oldu. Ben de zaman zaman Selefîlik ve onun imamlarından biri olarak gösterilen İbni Teymiye ile ilgili çok sualler alıyorum.

Sevgili okurlarım on bir aydır hicranı çekilen, hasretle beklenen, son iki aydır ise “Yarabbi bizi Ramazan-ı şerife eriştir ve onu bize mübarek kıl” diye dua ettiğimiz "on bir ayın sultanı"na bir defa daha merhaba diyoruz... Cenab-ı Hak cümlemize ve İslam âlemine bereketlerini nasip eylesin.

Ünlü Abbasi halifesi Harun Reşid, bir gün Ebü’l-Atâhiyye’yi yemeğe davet etmişti. Yemekten sonra ona; “Benim dünya nimetleri arasındaki hâlimi bir anlat” dedi.

AK Parti 20 yıldır iktidarda. Geldiği zaman batmış bir ülke devralmıştı. Türkiye’nin toz duman içerisindeki perişan ekonomisinin iflas etmiş manzarasını o günlerin gazete manşetlerine bakanlar kolaylıkla anlayabilir!

Ukrayna-Rus savaşı ara vermeden devam ediyor. Ukrayna’da aynı zamanda bir insanlık dramı da yaşanıyor. Bilhassa kadınlar, yaşlılar ve çocuklar için izleri, hayatları boyunca gözleri önünden gitmeyecek trajediler görülüyor.

​“Elden gelen öğün olmaz o da vaktinde bulunmaz”, demişler. Kendi kazancın yoksa hep birilerinin eline bakarak nasıl bir hayat sürebilirsin. Devletler için de silah böyledir. Düşmanından aldığın silahla düşmanını mahvedemezsin. Zira kendisinde iki üç gömlek gelişmişi vardır.

​Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir, Oluklar çift, birinden nur akar; birinden kir!