Prof. Dr. Çağrı Erhan

Güvenlik uzmanları, güvenlik risklerinin Arap Baharı sürecinde ne yönde gelişeceğini tahmin etmenin zor olduğu görüşünde birleşiyor. Gelişmeler, gündelik değil anında değişebiliyor... İsraİl, Arap Baharı'nı hem endişe hem de memnuniyetle takip etmektedir. İsrail, Arap ülkelerinin kendi arasındaki gerginlikten güvenliği açısından çok büyük kazançlar elde ediyor...

BRÜKSEL'DE geçtiğimiz hafta toplanan AB üyeleri, Türkiye ile nasıl bir gelecek planladıklarına dair henüz bir uzlaşma içinde olmadıklarını çelişkili açıklamalarıyla gösterdiler. AB, vize uyguladığı tek aday ülke Türkiye'nin önüne bir yol haritası koyamazken, diğer yandan gelecek yıl yeni müzakere fasıllarının da açılabileceği sinyalini veriyor.

Patriotlar, 5. Maddede belirtilen bir silahlı saldırı vuku bulduğu için değil, Türkiye'nin güvenliği tehdit altında olduğundan yerleştirilmektedir... Buna karşı çıkacaklarına, Türkiye'nin neden milli füze savunma sistemini geliştirmemiş olduğunu gündeme taşısalar, daha çok ilgi toplarlar!

Dışişleri Bakanı Clinton'ın Filistin'in gözlemciliğini "barışın önünde engel teşkil eden talihsiz bir gelişme" olarak tanımlaması, 1948'den bu yana ABD'nin İsrail yanlısı tutumunda en küçük bir değişme olmadığını gözler önüne serdi.

Tarihsel süreç göz önüne alındığında Irak'ta Araplarla Kürtler arasındaki anlaşmazlığın sadece petrol üzerinde hâkimiyet mücadelesi olmadığı görülmektedir. Federal Irak yapısı içinde kerhen sürdürülen siyasal birlikteliğin, Maliki ve Barzani arasında yaşanacak çatışmayla ortadan kalkması ihtimali güçlenmektedir.

Suriye ve Gazze'deki durum vahimdir. Bu karanlık tablo karşısında "BM olup biteni sadece seyrediyor" demek kadar, "İyi de, Müslümanlar kan ve gözyaşına gark olmuşken, İslam İşbirliği Teşkilatı ne yapıyor?" diye sormak da hakkımızdır

"BAŞKANLIK seçimlerinden sonra ABD'nin doğrudan bir müdahale yerine, muhalefeti daha organize hale getirerek Baas rejimini devirmeye çalışması, sorunun çözümünün vakit alma ihtimalini yükseltiyor." "KATAR'IN başkenti Doha'da, ABD öncülüğünde yapılan Suriye muhalefeti toplantısı, 1990'lardaki Irak sürecine benziyor. Baas karşıtı güçleri bir araya toplayıp, yönetime karşı aktif hale getirmek."

EN az ABD başkanlık seçimi kadar önemli bir başka ‘seçim' hafta sonunda Çin Halk Cumhuriyeti'nde yapılacak. Geleceğin süper gücünü yönetecek kadrolar belirlenecek. ÇİN''de gerçek bir seçim yapılmayacak. Demokrasiyle idare edilmeyen ülkede, yıllardır liderlik koltuğuna oturmak için hazırlık yapan Xi Jinping'in başkanlığı sadece onaylanacak.

İSTER Obama ikinci dönemine başlasın, ister Romney başkan seçilsin, yönetecekleri devlet ciddi problemler yaşıyor. 2008 krizi öncesindeki seviyesine bir türlü dönemeyen ABD ekonomisi önümüzdeki başkanlık döneminin de en önemli meşguliyet alanını teşkil edecek.

Aralarında Türkiye'nin de bulunduğu mevcut sistemden rahatsızlık duyan devletlerin temsilcileri, "BM Reform Süreci" adıyla çok taraflı bir iş birliği platformu oluşturabilirler

"Silahlı çatışma başka bir şeydir, savaş hâli başka bir şey. Suriye saldırısı söz konusuysa, buna BM Şartı'nın 51. Maddesinde ifade edilen meşru öz savunma hakkını kullanarak mukabelede bulunabilir" "Anayasa'nın 87. ve 92. maddelerine göre, her hal ve şartta bir ülkeye savaş ilan edilebilmesi TBMM'nin münhasır yetkisindedir. Savaş hâlinin söz konusu olabilmesi için TBMM'nin yeni bir kararı gereklidir".

TÜRKİYE ile Rusya arasında kurulabilecek bir stratejik ittifak, dünya tarihinin seyrini değiştirir. İki ülkenin yakınlaşması, ABD'nin yerini alacak küresel liderin kim olacağını da belirler... PUTİN'in Suriye konusunda Türkiye'nin haklı endişelerini anlayışla karşılaması iki ülkenin gelecekteki ortak hamlelerinin başlangıcını oluşturabilir. Ama bunu ne ABD ister, ne de İsrail...

"SURİYE meselesi öyle kolay kolay çözüleceğe benzemiyor. ABD ve Rusya arasında bir uzlaşma olmadıkça, güney komşumuzdaki çalkantı uzunca bir süre devam edecek." "türkiye bir yandan PKK belasıyla uğraşırken, Suriye ile stratejik hedefi tam olarak tayin edilmemiş bir sıcak çatışmaya tek başına girer mi? Bu sorulara cevap vermek çok güç."

Türkiye, 1999'da Avrupa Birliği'ne aday ilan edildikten sonra büyük bir dönüşüm yaşadı. Çıkartılan bütün engellemelere rağmen, demokratikleşme yolunda uyum yasaları çıkarıldı. REFORM yapmanın güçleştiği bir dönemde bir de Arap Baharı Türkiye'nin dış politika gündemini neredeyse tamamen rehin almaya başlayınca, ne siyasiler, ne de medya AB ile ilgilenir oldu.

"Birçok İslam ülkesinde ABD aleyhtarı gösterileri kışkırtanlar ile o deli saçması filmi çekenler arasında bir bağ olduğu kesin. Bugün, İslam'a karşı gizli bir savaş yürüten bu sapık zihinlilerin provokasyonlarına karşı uyanık olmak gerekli."

Anketlerde az bir farkla önde giden Obama, ikinci dönem başkanlık yapabilmek için bütün gücüyle kampanyasını sürdürüyor. Dört yıldır "istirahat eden" Cumhuriyetçiler ise Mitt Romney'i başkan yapabilmek için olağanüstü bir çaba gösteriyor.

ABD'den 33.4 milyar dolarlık silah alan Suudi Arabistan 2011'de dünyanın en fazla silahlanan devletleri arasına girdi. S. Arabistan'ın bu kadar çok silahlanması normal değil. Arap Baharı ve İran'la uzun yıllardır devam eden güç gösterisi, Suriye krizinin bölgesel bir savaşa yol açabileceği gerçeği, Suudi Arabistan'ı silahlanmaya itiyor.

Türkiye ile ABD arasında "operasyonel mekanizma toplantısı"nda Suriye'de meydana gelen gelişmeler karşısında alınması tespit edilen tedbirlerin nasıl uygulanacağına dair görüş teatisinde bulunuldu.

Yeni Fransa yönetiminin Türkiye'nin beklentilerini karşılayacak politikalar izlemeye başladığını söylemek için çok erken. Ancak, Ermeni ve AB müzakere süreci meseleleri, hızlı ve etkili politikalarla ortadan kaldırılabilir...

Milli gücün hesaplanmasında askerî gücün ön plana çıktığını söyleyebiliriz. Fakat "en büyük orduya sahip olan devlet, dünyanın en güçlü devletidir" demek doğru değildir... Eğer bir devlet, başkalarının ona saldırmasını ya da saldırma tehdidinde bulunmasını engelleyebiliyorsa, bölgesel ya da küresel seviyede güçlü bir devlet sayılır...