Prof. Dr. Ekrem Buğra Ekinci

*Suriye'de rejim devrilirse, sadece Esad ailesini değil, kalabalık bir etnik grubu da dehşetli bir akıbet beklemektedir...

​İttihatçı hükûmetin sadece Arap vilâyetlerinde de tatbik ettiği baskı politikası, ihtilâl kıvılcımını iyice ateşlemiştir...

​Kime sorsanız, “bankalar” diye cevap verir. Ama İsviçre’yi işgalden koruyan tarihî, fizikî ve sosyal sebepler vardır...

Cihan Harbi’nde Almanya yanında harbe girsin diye Dimetoka’yı Bulgarlara rüşvet olarak veren İttihatçılar, harbin sonunda daha fazlasını almak hayalindeydi.

Harbden sonra yaptığı bir seçim gezisinde kendisine “Bizi aç bıraktın” diyenlere, İnönü’nün, “Babasız bırakmadım ya” cevabını verdiği meşhurdur. Hâlbuki 6 sene içinde Türk ordusundaki asker zayiatı 22 binden çoktur.

Minarelere yerleştirilmiş tüfeklerin uçaksavar vazifesi gördüğü bir ordunun harbe girmesi mümkün müydü?

​Sokrates’e göre siyaset bir ilimdir. Ancak âlimler ve münevverler bu işle meşgul olmalıdır. Ayak takımından mürekkep bir halk meclisine hürmet duyulamaz. Atina demokrasisi ona bu sözünü yutturmuştur...

​İmparator Romanos Diogenes, Sultan Alpaslan’ın sulh teklifini, “Kışı Isfahan’da geçirip, atlarımı Hemedan’da sulayacağım” diyerek reddetmişti. Malazgirt Harbi, mağrur imparatorun son seferi oldu.

​Son asırda Anadolu’da binlerce yer adı yabancı dilden olduğu bahanesiyle değiştirilmiştir. İşin garibi bunlardan büyük kısmı Türkçe olduğu gibi; Türkçe olmayan çok sayıda yer ismi de değiştirilmeden kalmıştır.

​Eskiler, hiç tanımadıkları kimseleri, yoldan gelip geçenleri bile hüsnü kabul ile misafir ederlerdi. İbrahim aleyhisselâmın, misafir olmadığı zamanlar sofraya oturmadığı rivayet edilir...

Bugün bile Osmanlı ihtişamını sembolize eden yeniçeriler, zamanla, devlet içinde devlet hâline gelmişti...

Hâdiselerin iyi-kötü, müsbet-menfi oluşu, nereden baktığınızla alâkalıdır. 100 yaşına yaklaşan Lozan da bakılan tarafa göre farklı değerlendirilmeye müsait bir antlaşmadır.

*Çiçek seven bir millet idik. Bahçedekilerle iktifa etmez; evlere, cam önlerine dikerdik. Çocuğuna bakar gibi bakardı annelerimiz, ninelerimiz. Hatta kerli ferli adamların hobisiydi çiçek yetiştirmek. Elbiseler çiçek desenliydi. Sultan Fatih gibi ciddi bir şahsiyeti bile ressam elinde çiçek ile resmetmişti.

​Fransız mühendis Baron de Tott, Osmanlı medrese hocalarına bir üçgenin açılarının toplamını sorar. Birinden “Üçgenine göre değişir” cevabını alır. Mal bulmuş Mağribî gibi bu cevaba yapışır.

​Osmanlılarda padişahın kılıç kuşanması, Avrupa hükümdarlarının taç giyme merasiminin muadilidir.

Herkesin gözü saraylıların ihtişamlı hayatındadır; ama pek de gıpta edilecek bir hâlleri olduğu söylenemez...

Dünyanın bilinen en eski belediye kanunu Sultan II. Bayezid tarafından çıkarılmıştır. İstanbul’da belediyeciliğin esasını teşkil eder.

Altın Çağ’ın parlak denizcisi Piri Reis, donanmasını Basra’da bırakıp iki gemisiyle Mısır’a geldi. İşte bu an, yıldızın söndüğü andır...

​Osmanlıların sultanı ve Müslümanların halifesinin oğlu Şehzâde Nuri Efendi, sürgünde en çok acı çeken hanedan ferdidir.

“Allah’ın nebisi ve resûlü, peygamberlerin sonuncusu, âlemlerin Rabbinin elçisi, Abdullah oğlu Muhammed’e birinci Tübbe’den...”