Prof. Dr. Ekrem Buğra Ekinci

Fakirlerle, hizmetçisiyle aynı sofraya otururdu. Çocuklar ve hanımlar yemeden, lokma boğazından geçmezdi.

Hurma sadece bir meyve değildir. Güç, zafer, bereket ve inanç sembolü olan mukaddes bir yiyecektir.

​Bir Alman köylüsünün, cesaretle imparatora söylediği bir söz, idarenin gayrimeşru tasarruflarına karşı adaletin tecellisine dair darbımesel olmuştur.

Güneş yılının ayları içinde sayılı bir mübarek gün yoktur. Hıdırellez de dinî bir gün değildir. Halk bunu baharın başlangıcı sayar.

Cezayir’de Fransızlara karşı istiklal mücadelesinin sürdüğü 1954-1962 arası milyonlarca insan hayatını, evini, hürriyetini kaybetti. Bir yandan eski mukavemetçi Abbas Medeni’nin ölümü; öte yandan Reisicumhur Buteflika’nın makamını bırakmamakta direnmesi, Cezayir’i dünya gündemine taşıdı.

Osmanlılar, daha 1919'da Ermeni tehciri meselesi ile yüzleşmiş; işin adlî dosyası kapanmıştır.

​Filmlerde isyankâr bir çocuk gibi tasvir edilen Abdülkâdir Efendi, Sultan Hamid’in belki de en bedbaht şehzâdesidir.

I. Cihan Harbi’nde 8,5 milyon asker ölmüştü. Ama “İspanyol Gribi” en az 50 milyon insanı dünyadan götürdü. Mustafa Kemal Paşa da, Nazım Hikmet de bu hastalığa yakalanan meşhurlardandır.

Cihan Harbi’nde orduda ciddi Alman yardımı mevzubahistir. Bilhassa Çanakkale, iaşe ve ikmal cihetiyle en zengin cephedir.

Osmanlı şehzâdeleri, bütün cephelerde fiilen askerlik yaparak, şerefli hizmetler gördüler. Cesaretle nam kazandılar; yaralandılar. Karşılığını da acı bir şekilde gördüler.

Son dedikodulara göre, Osmanlıda ilk rakı fabrikası Sultan Abdülhamid tarafından kurulmuş; ilk umumhane de onun zamanında açılmış!..

İmam Şa’rânî, Osmanlı sultanlarının dine bağlılık ve adaletlerini överek, “Bugün dinin koruyucusu ve İslâmiyetin yüzünü ak eden ancak Osmanoğulları ve onların askerleridir” diyor.

Osmanlı birliklerini darmadağın eden Balkan devletleri, bu sefer aldıkları ganimetleri paylaşırken birbirine düştü...

Beş asırlık vatan topraklarının elden çıkmasına sebep olan Balkan Harbi, tarihte emsaline az rastlanan bir gaflet ve hıyanet silsilesinin neticesidir.

Fransız İhtilali’nden sonra tarihi hep cumhuriyetçiler yazmıştır. Bu sebeple, romanlarda, filmlerde, hatta masallarda bile krallar zâlim; asiller kötüdür...

Tahta çıkışın tescillendiği biat merasiminde, saray çavuşları hep bir ağızdan “Padişahım çok yaşa! Mağrur olma padişahım senden büyük Allah var!” diye alkış tutarlar.

* “Etrafımdaki herkes ağlıyordu. Nezle olmuşlar deniyordu. 6 yaşındaydım. Anormal bir şey olduğunu hissettim...” Böyle diyordu ailesiyle sürgüne gönderilen Bilûn Hanımsultan...

Almanya, II. Cihan Harbi’ni hezimetle bitirdi. Ama az bir zaman sonra yine dünyanın en büyük birkaç devletinden biri hâline geldi... Peki, bu iş nasıl olmuştur?

​Almanya, iki büyük harpte hezimete uğradığı hâlde, her defasında toparlandı. Dünyanın en güçlü devletlerinden birisi oldu. Peki nasıl?..

Sarıkamış harekâtında hayatını kaybedenler hatırlatıldığında Enver Paşa’nın, “Nasıl olsa bir gün ölmeyecekler miydi?” sözü, meselenin vahametini en veciz şekilde ifade eder.