Prof. Dr. Kemal İnat

​Teröristler için yaptıkları eylemde kimin öldüğü önemli değildir. Şehit ettikleri polisin kimliği, kişiliği, hayatının baharında bir genç olduğu, yeni evlendiği veya nişanlandığı, hamile bir eşi olduğu yeni doğmuş bebekleri olduğu önemli değildir onlar için. Yüzlerce kilo ağırlığında bombayı patlattıkları yoldan geçen dolmuşta ya da taksideki ölüme yakalanan sivil insanların da hiçbir önemi yoktur. Hatta terörün patronları için, beyinlerini uyuşturup ölüme gönderdikleri gençlerin hayatı da önemli değildir. Çünkü onlar hayatı değil ölümü, yaşatmayı değil öldürmeyi kutsarlar.

​Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın, TBMM Başkanvekili Ayşe Nur Bahçekapılı’nın Almanya’da polis tarafından alıkonulması nedeniyle “Şimdi bunlara aynısını yapmak gerekmez mi? Sen benim Meclis Başkan Yardımcıma bu tür bir yanlışı yaparsan, senin polisin vesairen bunu yaparsa, buna aynısıyla mukabele etmem lazım” şeklindeki sözleri Almanya’ya misilleme konusunu gündeme getirdi. Bu çerçevede Almanya’nın Ankara Büyükelçisi Martin Erdmann Dışişleri Bakanlığına çağrılıp Türkiye’nin rahatsızlığı dile getirildi ve diplomatik pasaport taşıyan bazı Alman vatandaşları havaalanındaki pasaport işlemlerinin uzatılması nedeniyle uçaklarını kaçırdılar.

Dünya tarihine bakıldığında, maalesef savaş ve çatışma dönemlerinin barışın hâkim olduğu dönemlerden çok fazla olduğu görülür. Geçen yüzyıl iki büyük dünya savaşına tanık oldu.

Bir an için düşünelim… Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde grubu bulunan bir partinin grup başkanı Almanya Cumhurbaşkanına “şantajcı ve terör babası” diye hakaret etse,

Devletler arasında zaman zaman çıkar çatışmaları olabiliyor. Bu tür durumlarında tarafların kendi pozisyonlarında ısrar edip taviz vermeye yanaşmamaları çatışmaların büyümesine yol açabiliyor.

Modern dönemde uluslararası ilişkilerin temel kurallarından biri “içişlerine karışmama” ilkesidir. Milletler Cemiyeti ve sonrasında Birleşmiş Milletler çerçevesinde imzalanan ana uluslararası hukuk belgeleri bu ilkenin altını çizer. Bunun istisnası ancak BM Güvenlik Konseyi kararıyla yapılan müdahaleler olabilir, ancak Güvenlik Konseyi’nin karar alma mekanizmasındaki “veto” sorunundan dolayı bu görevini yerine getiremediği biliniyor.

Cumhurbaşkanı Erdoğan Pakistan-Özbekistan ziyareti dönüşünde, Avrupa Birliği’nin Türkiye politikasına eleştiriler getirip Türkiye’nin Şanghay İşbirliği Örgütü’ne (ŞİÖ) üye olabileceğini söyledi.

Türkiye tarafından desteklenen Özgür Suriye Ordusu (ÖSO) güçleri El-Bab kasabasının kapısına dayandı. PYD/PKK güçleri de son günlerde bazı köyleri DAEŞ’ten ele geçirerek doğudan kasabaya 8-9 kilometre yaklaştılar. Suriye rejim güçleri de bu stratejik kasabaya operasyon sinyali veriyor.

Cumhurbaşkanı Erdoğan Avrupa Birliği’ne yönelik söylemini sertleştirdi.

Amerikan seçim sonuçları konusunda en fazla şokta olanlar Avrupalı iktidarlar…

Son zamanlarda televizyonlarda, gazetelerde ve diğer medya organlarında insanın içini acıtan ve endişeye sevk eden haberler çoğaldı.

Türkiye ile Avrupa Birliği arasında bu yılın mart ayında Brüksel’de gerçekleştirilen zirvede başta mülteci sorunu olmak üzere birçok konuda anlaşma sağlanmıştı. Türkiye Avrupa ülkelerine yönelik mülteci akınına karşı daha sıkı önlemler alacak, buna karşılık AB de Türkiye’nin bu sorunu çözmesine mali destek sağlayacaktı. Ayrıca Türkiye-AB müzakereleri canlandırılacak ve Ankara’nın uzun süredir talep ettiği vize muafiyeti gerçekleştirilecekti.

Devlet otoritesi çökmüş ve meşruiyetini kaybetmiş ülkeler için “failed states” kavramı kullanılıyor. Bu kavram, onu bulanların çıkarları doğrultusunda başka ülkelere müdahalesini de meşrulaştıran bir araca dönüşüyor çoğu zaman.

Türkiye’de Amerika algısının en olumsuz olduğu dönemlerden birini yaşıyoruz.

Orta Doğu bölgesi; DAEŞ, PKK/PYD, Haşdi Şâbi, Nusra ve Hizbullah gibi silahlı örgütlerin devlet düzenlerine karşı çıkarak çoğu zaman terörist yöntemlerle kendi düzenlerini bölgeye dayatmaya çalıştıkları bir ortama sürüklendi. Bu örgütlerin önemli bir kısmının bölgesel ya da küresel bazı güçlerin oyuncağı olarak hareket ettiği düşünülürse, Orta Doğu’daki devletler sisteminin sadece bu örgütler tarafından değil onların arkasındaki güçler tarafından da sorgulandığı anlaşılır.

Batı’da PKK/PYD seviciliğin tavan yaptığı bir dönemi yaşıyoruz...

Herkes Musul’u “kurtarmanın” telaşına düşmüş durumda… DAEŞ’in Musul’u ve diğer Irak şehirlerini uzun süre kontrol altında tutamayacağı zaten belliydi. Bu durumda baştan beri önemli olan, DAEŞ’ten şehirlerin kurtarılması değil, kimin kurtaracağı meselesiydi.

Amerikan donanmasının 241. yıl dönümü dolayısıyla twitter hesabından paylaştığı tabloda yer alan “düşman” figüründe öne çıkan Türk bayrağı Türk-Amerikan ilişkilerinin geldiği noktayı mı temsil ediyor?

Prusyalı ünlü general ve teorisyen Carl von Clausewitz’in “Savaş siyasetin başka araçlarla devamıdır” şeklindeki tanımı çok bilinir.

Başlıktaki sorunun doğrudan cevabıyla başlayalım yazıya…